Annapurna Circuit yürüyüşüne başlamadan önce o kadar çok sorum vardı ki, zavallı arkadaşlarımı günlerce “peki ya” ve “peki ya” gibi bitmek bilmeyen sorularla bombaladım.
Yürüyüşü yeni bitirdikten sonra, karşılaştığım her soruyu ve yürüyüş ilerledikçe açıkça ortaya çıkan cevapları not almanın en iyisi olacağını düşündüm. Annapurna Circuit’te (veya Ana Kamp/Sığınak) yürüyüş yapmayı düşünen herkes için aşağıdaki sorular ve cevaplar size yardımcı olacaktır.
Ne zaman gitmeliyim?
En popüler aylar eylül ve ekim aylarıdır, ikinci en yüksek sezon ise mart ve nisan aylarında gerçekleşir. Kış aylarında geçitte bazen kar yağabilir, yaz aylarında ise muson yağmurları sık görülür.
Ben şahsen Nisan sonu/Mayıs başında yürüyüş yaptım ve pistte mükemmel bir hava, ana kamp yürüyüşünde ise yağmurlu bir hava olduğunu gördüm.
Önceden rezervasyon yaptırmam gerekiyor mu?
Annapurna Circuit ve Sanctuary yürüyüşlerini yapan insanların yaklaşık yarısının bir rehberi ve hamalının ya da ikisinden birinin olduğu ortaya çıktı. Maliyet genellikle her biri için günlük 16 $ +’dır ve Katmandu veya Pokhara’da birçok acenteden herhangi birinde veya misafirhanenizde şahsen kolayca rezervasyon yapılabilir. Çevrimiçi olarak önceden rezervasyon yapmak daha pahalı olabilir ve aslında gerekli değildir.
Bununla birlikte, yollar açıkça işaretlenmiştir, kalacak yer bulmak kolaydır ve kamp malzemelerine ihtiyacınız olmadığından kendi eşyalarını yeterince kolaylıkla taşımak mümkündür. Bir hamal ya da rehber tutmamayı seçtim. Bir rehberin benim adıma çok fazla karar vermesinden ve özgürlüğümü kısıtlamasından korkuyordum. Başka bir blog yazarı da profesyonelliğin düşük seviyesi hakkında bir yazı yazarak beni daha da uzaklaştırdı.
NATT kılavuzu harika bir yardım ve ücretsiz kaynaktı. Eğer yalnız gitmeyi planlıyorsanız, yazdırmanızı ve köprü oluşturmanızı tavsiye ederim.
Yol boyunca pek çok yerli, bir rehberim ya da hamalım olup olmadığını sordu ve olmadığımı söylediğimde bariz bir hayal kırıklığıyla tepki gösterdi. Tamamen inanılmaz derecede ağır paketlerle dolu olan çoğu hamal için kendimi kötü hissettim, ancak yerel halk durumu bu şekilde görmüyordu; bir hamal veya rehber tutmak, ona iyi maaşlı bir iş sağlamaktır.. Bu konuda biraz kafam karıştı ama yerel kadınlardan el sanatları aldım, yürüyüş sırasında bol miktarda erzak satın aldım ve yemeklerimi kendi yemeğimi getirmek yerine çayhanelerde yedim. Bunun en azından bölgeye küçük bir şekilde para getirilmesine yardımcı olduğunu düşündüm.
Fiziksel olarak ne kadar formda olmam gerekiyor?
Annapurna Pisti’nde yürüyüş, zaman çizelgenize ve daha yüksek ve dik yan yürüyüşlere olan ilgi seviyenize bağlı olarak daha uzun ve daha zor veya daha kısa ve daha kolay hale getirilebilir.
Mümkünse yürüyüşe çıkmadan önce biraz yürüyüş yapmak ve yüksek rakımlarda vakit geçirmek oldukça faydalıdır. Neler yapabileceğinizi – her gün ne kadar ileri gidebileceğinizi, vücudunuzun hangi bölümlerinin ağrıdığını ve daha fazla desteğe ihtiyaç duyabileceğini ve ne kadar ağırlık taşımayı kaldırabileceğinizi – bilmek için birkaç gün önce yürüyüş yapmayı denemek yalnızca yardımcı olabilir.
Her şeyden önemlisi, yaralanmamış olmanın yanı sıra hatırlanması gereken en önemli şey, olumlu bir tutuma sahip olmak ve kişinin vücuduna değer vermesidir. Kendinizi yenilmiş hissedeceğiniz noktaya kadar zorlamayın veya kendinize “yapamam” gibi şeyler söylemeye başlamayın. Hızınız yeterince iyi ve bu bir rekabet değil.
İpuçları: Acıktığınızda bir şeyler yiyin. Susadığınızda durun ve su için. 30 saniye ila iki dakikalık bir molanın ne kadar yardımcı olabileceğini asla küçümsemeyin. Dinlenmeye ihtiyacınız varsa kısa bir süre dinlenin ve sonra devam edin.
Konaklama nasıldır?
Annapurna Circuit ve Base Camp yürüyüşleri çay evi yürüyüşleridir; bu, yol boyunca yürüyüşçülere çok düşük bir ücretle (genellikle ücretsiz veya sadece 100 NRP (yaklaşık 1 $)) temel konaklama olanağı sağlayan (yükseklik arttıkça konaklama daha basit hale gelir) misafirhanelerin bulunduğu anlamına gelir. USD) kişi başı – yürüyüşçülerin tüm yemeklerini kaldıkları misafirhanede yemeleri amacıyla.
Çayhaneler paralarını oda fiyatlarından ziyade, Nepal’in başka yerlerinde bulunanlardan biraz daha yüksek fiyatlara sattıkları yiyeceklerden kazanıyor. Odalar üzerinde pazarlık yaparken bunu aklınızda bulundurun.
İnsanların tüm yiyeceklerini getirip pişirip çayhanelerde kaldıklarını görmek beni biraz rahatsız etti. Yükü hafiflettiği ve yerel halkın eline para geçirdiği için yol boyunca yiyecek satın almanın önemli olduğuna inanıyorum.
İpucu: Çoğu çay evi duş için güneş enerjisiyle çalışır ve daha yüksek rakımlarda sıcak su için ücret alınır. Çoğu zaman su sıcak değildir ancak daha çok ılık bir duştur. Şarj elektroniği de yüksek rakımlarda ücretli bir hizmet haline geliyor. Alt katlarda Wi-Fi bazen ücret karşılığında mevcuttur.
Ne getirmem gerekiyor?
İlk büyük kararınız, evinizden kaliteli ekipman mı getireceğiniz yoksa Katmandu veya Pokhara’dan ucuz taklit ürünler mi satın alacağınızdır. 6 ay boyunca Güneydoğu Asya ve Çin’e seyahat ederek gelmiştim ve yanımda ekipman yoktu, bu yüzden Katmandu’da taklit ürünler satın aldım. Daha yürüyüşe başlamak için otobüse binmeden sırt çantamın kayışı kırıldığı için neredeyse en başından beri bundan pişmanlık duyuyordum. Mükemmel boyut ve uyumdaydı ancak kalitesi korkunçtu. Ekipmanı kullandığım iki hafta boyunca çoğu kırıldı veya bir şekilde parçalandı. Aynı şey eşyalarını Pokhara’dan satın alan trekking arkadaşım için de geçerliydi.
Gelecekte kesinlikle aynı ürünleri alırdım ama orijinal olanları tercih ederim çünkü artık kalitenin sahte ürünlerden çok daha uzun süre dayanacağını ve bu nedenle uzun vadede daha ucuz olacağını öğrendim:
- İyi bir sırt çantası: Parlak yeşil renkte bir Deuter Guide 35L ile gittim. Mükemmel boyuttaydı ve eğer kaliteli kayışlara sahip orijinal çantaya sahip olsaydım, sürekli yeniden ayarlama yapmak zorunda kalmazdım ve muhtemelen bu çantayı yürüyüşlerimin geri kalanı boyunca yanımda tutardım.
- Doğru ceket: Polarlı North Face su geçirmez ceketimin o kadar da su geçirmez olmadığı ortaya çıktı, ancak arkadaşlarım giyiyordu hakiki North Face ceketler sıcak, kuru ve kızarmıştı!
- Giyim: İki termal gömleğim vardı
zirve pantolonu, iki çift tayt (biri ince, biri kalın), orijinal Under Armour
Yıllardır kullandığım ve sevdiğim çabuk kuruyan gömlek, bir spor sutyeni (gerçi iki tane daha iyi olurdu), altı çift çorap ve iç çamaşırı, ve uyumak ve kendini temiz hissetmek için bir çift rahat kıyafet.
- Yürüyüş malzemeleri: Çok az veya hiç kimse trekking direkleri olmadan trekking yapmayı denemedi
. Bacaklarınızdaki ve dizlerinizdeki stresin bir kısmını gidermenize yardımcı olurlar ve dik tırmanışları yukarı ve aşağı doğru çok daha kolay hale getirirler. Bir far
(bağlantı, iki yıldır kullandığım bağlantının aynısıdır ve harika bir ürün olduğunu düşünüyorum) aynı zamanda gece elektrik kesintileri ve Poon Tepesi’nde gün doğumu yürüyüşü için de gereklidir.
- Ayakkabı: Aslında yürüyüş için koşu ayakkabıları giymiştim! Onları daha önce karda giymiştim ve son birkaç yılda 10’dan fazla yürüyüşte kullandım. Harika çalıştılar çünkü onları kırmıştım, bu yüzden bende su toplaması yapmadılar ve rahatlardı. Bazı büyük dezavantajlar, çok ıslanmaları (geceleri ateşin yanında kurumasına rağmen) ve çamurlu arazide dik kalmanın ne kadar zor olduğuydu. En iyi fikir, evde orijinal yürüyüş ayakkabıları almak ve gelmeden önce onları alıştırmaktır (internetten sipariş vermek yerine denemenizi öneririm). Ayaklarınızı yürüyüş ayakkabılarından uzaklaştırmak için trekking sonrasında giymek üzere sandalet getirmek de harika bir fikir.
- SteriPEN su arıtma cihazı Ve Nalgene su şişesi: Yol boyunca şişelenmiş su satın almak mümkün, ancak yüksek rakımlarda şişe başına neredeyse 2 dolardan ve büyük bir kirletici olduğundan, pek bir anlam ifade etmiyor. Bazı temiz içme suyu istasyonları olmasına rağmen, bunlar tüm yürüyüş boyunca susuz kalmanızı sağlayacak kadar sık değildir. En iyi bahis yoldaki suyu temizlemektir. Yerel suyu arıtmak için Pokhara’daki marketlerde yaklaşık 2-3 dolar karşılığında satılan Aquatabs’ı kullandım. Ancak suyun arıtılmasıyla içilmesi arasında en az 30 dakika beklemeniz gerekir, ayrıca tadı da pek iyi değildir. SteriPEN ise suyu 30 saniyede temizler. Bunların önceden evde edinilmesi gerekir.
- Uyku tulumu: Uyku tulumu kullanmak yerine çayhanelerden ekstra battaniye istedim. Yüksek sezonlarda bunu yapmak zor olabilir ve yüksek rakımlardaki battaniyeler genellikle temiz değildir. Keşke Pokhara’dan kolaylıkla satın alınabilecek bir uyku tulumu getirmiş olsaydım.
- Şapkalar ve eldivenler: Pokhara’da ve yol boyunca oldukça havalı ve ucuz örgü eldivenler ve şapkalar bulabilirsiniz. Köy kadınları tarafından yapılıyorlar ve yerel el sanatlarını desteklemenin harika bir yolu.
İzinler ne olacak?
İki tür izne ihtiyacınız var: Annapurna Koruma Alanı Programı (ACAP) izni ve Yürüyüşçü Bilgi Yönetim Sistemi (TIMS kartı) — yolda düzenli olarak kontrol edilecektir. Bunları yürüyüşünüzden önce Katmandu veya Pokhara’dan edinin. Katmandu’da ofis, Katmandu’dan Thamel’e yaklaşık 15-20 dakikalık yürüme mesafesindedir. Pokhara’da turist otobüsü terminalinin yakınındadır.
İşlem için 4 adet vesikalık fotoğraf (her iki şehirdeki ofisin yakınındaki herhangi bir yerden satın alınabilir), seyahat sigortası kanıtı (benim kullandığım World Nomads Adventurer seçeneğini öneririm), pasaport fotokopisi ve 4.000 NPR ( yaklaşık 40 ABD Doları). Pokhara’da bunu elde etmem on dakikadan az sürdü.
Maliyetler
Yiyecekler aşağıda daha ucuz olduğundan, yüksek rakımlarda günde ortalama 25$, alçak rakımlarda ise günde 10$’a kadar düşüyordum.
Yürüyüşün bağımsız olarak nasıl yapılacağı, bütçeye ne kadar zaman ayrılacağı ve önerilen güzergah (artı bazı çarpıcı fotoğraflar) hakkında daha fazla bilgi için burayı tıklayın.