Odanın karşısındaki yatakhaneden bana, “Denemek istersen, bunu ucuza yapmanın bir yolunu biliyorum,” dedi.
Onunla daha yeni tanışmıştım ve birlikte oldukça büyük bir şey yapmaktan bahsediyorduk. Bunu planlamamıştım ve açıkçası beni bekleyenlere de hazırlıklı değildim. Yine de o kadar ilgimi çekti ki denemek istediğimi söyledim.
Ertesi sabah erkenden uyandık ve yaya olarak yola çıktık; geçmiş seyahatlerimiz hakkında gelişigüzel konuşarak ve önümüzdeki devasa göreve odaklanmaktan kaçınarak:
Güneydoğu Asya’nın en yüksek dağı olan Borneo’daki Kinabalu Dağı’na sadece bir günde tırmanıyor olacaktık.
Haziran 2017 itibarıyla güncelleme: Ne yazık ki 2015 yılında Kinabalu’yu sarsan depremden sonra güvenlik nedeniyle Kinabalu Dağı’nı bir günde yürüyüş yapmak çok zor. artık izin verilmiyor. Sabah Parkları tarafından geçici bir süreliğine durdurulduğu belirtilirken, yürüyüşçülerin bir gün içinde tekrar ne zaman yürüyüş yapabileceğine dair bir gösterge bulunmuyor. Şu anda yürüyüşçülerin en az 2D1N zorunlu tırmanış güzergahını tamamlaması gerekmektedir. Kinabalu Dağı’na bir günde tırmanmanın nasıl bir şey olduğuna dair bir fikir edinmek için okumaya devam edin ve bunu iki gün içinde yapmaya kendinizi hazırlayın. Ayrıca bu yazının alt kısmında Kinabalu Dağı’na 2 günde bütçeyle nasıl tırmanabileceğinize dair araştırmayı da yaptım!
Çoğu insan bunun için eğitim alır, önceden plan yapar ve birkaç hafta veya gün önceden rezervasyon yaptırır. Ancak işleri çok önceden planlamam gerektiğinde nefes nefese kalıyorum, bu yüzden böyle bir şey yapmadım.
Yarı yolda pansiyonda kalmak ve iki güne bölünmüş bir tırmanış için normalde maliyeti 400 dolara yakın olan dağa tırmanmanın benim için kartlarda olmadığını düşünmüştüm.
İşte burada Neil devreye girdi. Konuyu araştırmış ve kişi başı 65 dolara yakın bir ücret karşılığında, bir günde dağa tırmanılabileceğini ve 6 kilometrelik bölgede tekel sahibi olan Laban Rata’da kalmaktan kaçınılabileceğini keşfetmişti. ve bu nedenle gecelik konaklama (ve yemek) için fiyatları çok yüksek tuttu.
İşin püf noktası, Kinabalu Dağı’nın zirvesine bir günde ulaşmak için, saat 13.00’e kadar zirveye ulaşılması ve 4.095 metredeki (13.440 feet) zirveye yalnızca 5 buçuk saat kalması gerektiğidir. Zirveye yalnızca 8,7 km (5,4 mil) uzaklıkta olduğu göz önüne alındığında bu tamamen yapılabilir gibi görünebilir, ancak 2229 metrelik (7,313 fit) yükseklik kazanımı ve her ayak daha yükseğe yerleştirildikçe havanın incelmesi göz önüne alındığında, bu hiç de kolay değil. görev.
Açıkça söylemek gerekirse bu yürüyüş acımasızdı. Konuşulacak düz kısımlar yoktu.
Fotoğraf makinemi, suyumu ve yemeğimi nezaketle taşıyan ve aynı zamanda beni de yükselten son derece olumlu tavrını sürdüren Neil olmasaydı, zirveye çıkacağımdan şüpheliyim.
Başlangıç, gelecek olanın yalnızca bir tadıydı. Çoğunlukla ara sıra dik ahşap merdivenlerle noktalanan taş basamaklardı. Her yarım kilometre insanlığın ve bacak gücünün bir başarısı gibi görünüyordu. Yarım km başına yaklaşık 15 dakika ile iyi zaman geçiriyorduk.
6. kilometre civarında, başaramayacağım konusunda endişelenmeye başladım. Fıstık ezmeli sandviç molası verirken nefes nefese Neil’in yanına oturdum. İkimizin de umduğundan biraz daha zordu.
“Bu kadar yaklaşıp zirveye çıkmadan yapamam” dedi.
Ben de yapamayacağımı anladım.
Son 2,7 kilometre en zorlusuydu. Bu kısa sürede 1000 metrelik bir yükseklik elde edildi. Yarım kilometrede 25 dakikamı almaya başladı. Saat 13:00’e kadar yetişemeyebilirim diye Neil’den devam etmesini istedim. Daha fazla ilerleyemeyeceğimi düşünürken, iPhone’umu yanıma alıp kulaklığımı taktığımı hatırladım. Bunu neden daha önce düşünmemiştim? Müzik beni her zaman zor kısımlardan kurtarır.
İpi kavrayıp bacaklarımın arasından laktik asit çığlıklarının izin verdiği ölçüde daha yükseğe tırmanırken etrafımda buzlu yağmur bulutları oluştu. Zirveden yaklaşık 0,7 km uzakta, yükseklikten dolayı başım dönmeye başladı.
“Biraz daha ileri! Yapabiliriz!” Rehberim bana gülümsedi. Saate baktım ve bunun pek mümkün olmayacağını fark ettim. Bunu yapacaktım. Kinabalu Dağı’nı kaltağım yapacaktım.
Sonunda zirveyi gördüm. Neil orada oturuyordu ve gülümsüyordu; bunu yaklaşık 45 dakika önce yapmıştı.
Son basamağa çıktığımda saatini uzattı. Saat 12.57’yi gösteriyordu. Biz yapmıştık. Çok az.
Sonunda içime bir mutluluk hissi geldi. Manzara çok güzeldi.
Eğer bu soru daha önceki öğleden sonra sorulsaydı, Güneydoğu Asya’nın en yüksek dağına tırmanacağıma dair hiçbir fikrim olmazdı. Seyahatin mutluluğu asla şaşırtmaz.
Dağdan aşağı inmeden önce yaklaşık 20 dakika boyunca manzarayı izledik. Ne yazık ki benim için yükselen şey aşağı inmek zorundadır. Saat 17:00’den önce çıkıp tamamlamamız gereken 8,7 km’lik taş basamaklarımız vardı.
Sonuçta tırmanış elbette buna değdi. Kendime küçük bir şey kanıtladım ve sonraki iki gün boyunca ağrıyan dizler ve 80 yaşında bir adam gibi merdivenlerden aşağı yürürken, olumlu bir tutum ve kararlılıkla neredeyse her şeyin mümkün olduğunu fark ettim.
Kendiniz yapın (2G1N):
- Kota Kinabalu’dan bir minibüse binin (20 RM ücret karşılığında) Merdeka Alanı önceki gün. Otobüs şoföründen sizi parkın yakınındaki bir misafirhaneye bırakmasını isteyin. Seçtim Kinabalu Dağ EviPark girişine sadece 2 km uzaklıkta ve akşamı geçirmek için sakin bir yerdi. Fiyat, bir yatakhane odası için gecelik 35 RM’deydi.
- Günlük toplam tırmanış izin sayısı 135 ile sınırlı olduğundan ve yüksek sezonda kolaylıkla rezervasyon yaptırılabileceğinden önceden rezervasyon yapılması tavsiye edilir. Bununla birlikte, omuz sezonlarında yürüyüş yapıyorsanız veya sadece daha düşük bir son dakika fiyatı elde etmek için şansınızı denemek istiyorsanız, planladığınız yürüyüşten bir gün önce park merkezine gelin ve bir izin ve rehber ayırtın. Ertesi gün sabah 8’den önce kalkış için rehberle ayarlama yapmaya çalışın (kapı 10:30’da kapanır).
- Ücretler: 200 RM (48 ABD Doları) tutarındaki park giriş ücretini ödeyin ve 230 RM (55 ABD Doları) karşılığında bir rehber kiralayın. Rehber kiralamak zorunludur ancak ücret 5 kişiye kadar paylaştırılabilir. Tırmanışın resmi olarak başlayacağı kapıya götürülmek için son ücret 33 RM’dir (11 ABD Doları). İnanın bana, özellikle önümüzdeki zorlu yürüyüş göz önüne alındığında, kapıya yürümek yerine bu yolculuğun parasını ödemeye değer! Taşıyıcılara ilişkin resmi fiyat bilgileri için buraya tıklayın.
- 1. gün sabahı Laban Rata’daki dinlenme evine 5-6 saat tırmanmayı, erken akşam yemeği yemeyi ve ertesi gün sabah 2:30’da kalkıp zirveye çıkmayı bekleyin. 2. günde yürüyüşçülerin zirveye ulaşması yaklaşık 3-4 saat, iniş ise 4-5 saat sürecektir.
- Yanınızda atıştırmalıklar ve bol su getirin. Yükseklik hastalığından kaçınmanın anahtarı, beslenmek ve susuz kalmaktır. Yanınıza bir yağmurluk ve uzun kollu bir kapüşonlu üst almayı da unutmayın. Zirvelerde genellikle donma noktasına yakın sıcaklıklar yaşandığından baş veya kulak örtüsü de akıllıca bir karardır.
- Riskler: Gün ilerledikçe hava durumu tahmin edilemez olabilir. Hem zamanlama hem de hava koşulları göz önüne alındığında, yürüyüşçüler genellikle zirveye yaklaşır ve geri dönmek zorunda kalır. Neil ve benim çıktığımız dönemde yola çıkan herkes zirveye ulaşamadı. Kişinin formda olması ve eklem problemlerinden arınmış olması gerekir.