Eğer öğleden sonraysa ve güneş gökyüzünde yüksekteyse, beni Gili Air’de bulacağınızdan emin olabileceğiniz tek bir yer vardı.
Muhtemelen bir iç tüpte yüzüyordum, havuzda oynuyordum, yeniden çocuk oluyordum ve altı ay önce tamamen farklı bir kıtada tanıştığım birkaç arkadaşımla buluşuyordum.
Tek bir amacım vardı: Rahatlamak, dünyanın kaçırdığım bir bölümünü yeniden ziyaret etmek ve denizkızı eğitimimi ilerletmek (temel olarak, uyanık olduğum her an suda olmak).
Bali, bir Endonezya tatili hayal ettiğinizde hayal ettiğiniz türden bir yerse, o zaman Gili Air, kalabalığı bir adım aşağı çekmek ve sadece rahatlamak için gitmek istediğinizde gideceğiniz yerdir.
Ancak bu orada aktif olamayacağınız anlamına gelmiyor. Kartlarda eğlenmek çok eğlenceliydi ama macera duygusunu geliştirdiğim günlerde her zaman yapacak harika bir şeyler vardı.
Bahasa’daki su adası olarak adlandırılan Gili Air, yüzme, şnorkelli yüzme, dalış ve serbest dalış için harikadır.
Bir gün kahvaltı yaparken grubumdaki adamlardan biri günlük bir tekne ve kaptan kiralamanın ne kadara mal olacağını merak etti.
Hero, gülümsemesiyle bungalovlarında kalmayı tercih etmemizi sağlayan komşu Lombok adasından gelen yerel adamdır (Unzipp, bir göz atmalısın!)
O, her şeyle ilgilenecek, her şeyi yapmanıza yardımcı olacak ve bunu bir gülümsemeyle yapacak türden bir adam. Tanıştığım pek çok Endonezyalı gibi, misafirperver olmak ve 1 milyon dolar gibi bir gülümsemeye sahip olmak doğuştan gelen bir şey gibi görünüyordu.
Fikirden plana geçiş yaklaşık beş dakika sürdü. Ertesi gün, sadece beşimiz artı Hero ve bir kaptandan oluşan cam tabanlı bir şnorkel teknesindeydik ve bütün günü kişi başı 20 dolara şnorkelle dalarak ve yelken açarak geçirdik. Fena değil.
Üç yıl önce ben de bu bölgedeydim ama o zaman Gili Trawangan’ı, kısaca ‘Gili T’yi ziyaret etmiştim.
Seyahatlerimin ilk yılındaki anılarımın sona erdiği, Asya’da tek başıma gezdiğim ilk on ayı tamamladığım ve devam edeceğime dair kendime söz verdiğim yer burası. Kısacası orası kalbimde çok değerli bir yere sahip ve geri dönmek için can atıyordum.
Sonra buranın bir parti adası haline geldiğini duydum ve daha önce öyle olmasına rağmen, Lombok’tan tırmandıktan sonra küçük bir halk teknesiyle çok uzun zaman önce ziyaret ettiğim az çok uykulu adaya göre çok daha popüler hale gelmiş gibi geldi. Rinjani.
Tesadüfen, Ramazan ayında her iki adada da bulunuyordum, bu yüzden sosyal adalarda her şeyin çok sessiz olabileceğinden veya tamamen kapanabileceğinden korktum.
Ramazan ayında Müslümanlar gün doğumundan gün batımına kadar oruç tutarlar. Oruç, İslam’ın beş şartından biridir ve buluğ çağını geçmiş Müslümanların, yaşlılar ve hastalar dışında oruç tutmaları gerekmektedir. Müslümanlar ayrıca bu dönemde kirli düşünce ve davranışlardan kaçınır ve öz değerlendirme uygularlar.
Endonezya’da oruç tutuldu ancak barlar ve restoranlar, oruç tutmayan turistler ve yerli halk için açık kaldı. Her ne kadar normalde olduğundan biraz daha sessiz olsa da, her iki ada da aşağı yukarı her zamanki gibi işlerle meşguldü.
Peki Gili Air veya Gili Trawangan arasında karar verecekseniz hangisini seçmelisiniz?
Benim teorim şu ki Gili Air, üç yıl önce benim için Gili T neyse, bugün de odur. Endonezya’da işler o kadar hızlı değişiyor ki, bir yer popüler hale geldiğinde haber hızla yayılıyor ve turizm hızla artıyor.
Eğer sıkı bir parti yapmak istiyorsanız Gili T daha iyi bir yer olabilir. Parti yapmak ve rahatlamak istiyorsanız Gili Air en iyisi olabilir ve tek yapmak istediğiniz parti yapmadan dinlenmekse Gili Meno’ya göz atın. Daha da iyisi, Lombok da dahil olmak üzere tüm bu adalara toplu feribotla birkaç dakika içinde ve süper ucuza (turistik ulaşım yerine yerel ulaşım) ulaşmak kolaydır.
Yani ne seçerseniz seçin yanlış gidemezsiniz gibi görünüyor.
İkisine de gittin mi? Hangisi senin favorin?
