İyi yemek pişirmeyi bırakın, örneğin gastronomi, daha şık. Bugün yemek pişirme, biberin kontrollü kökenine ilişkin bir konuşmayla papyonla yapılıyor.
Bana iyi yemek sunan bir restoran teklif edilmeyeli, basın gezisi de dahil olmak üzere uzun zaman oldu. En sıradan hanlarda bile her şey gastronomidir. Artık iyi bir güveç yemiyorsun. Hayır, size pot-au-feu’nün gastronomik yeniden yorumunu tattıracak, atalardan kalma lezzetlerdeki ustalığıyla tanınan, Şef Michel olarak yeniden adlandırılan Michel’e gideceksiniz. Büyükanneninkiyle aynı güveç olacak, tabii onun kadar iyi olduğunu varsayarsak…
Ancak hanın menüsünde şunu okuyorsunuz: “Guérande fleur de sel eşliğinde, özenle baharatlı et suyunda demlenmiş mevsim sebzeleri, seçilmiş sığır eti parçalarının uyumu.” Kısacası, çorbadan daha tuzlu bir eklemeyi haklı çıkaracak fazladan üç kelime olması dışında, bu hâlâ sizin eski güveciniz.
Zirve tatlılardır! Eskiden çikolatalı fondan istediğinizde sadece ismini anarak tadını çıkarırdınız. Artık daha çok “kakao ortamında yer alan, kavrulmuş fındık çıtırtısı ve taze sütlü dondurmadan oluşan bir quenelle eşliğinde, tek kökenli bitter çikolatanın akan bir kalbi” gibi. Bu ismin şiirine uygulanan ek fiyattan bahsetmiyorum bile. Turizmde çok iyi bildiğimiz gibi, insanlara hayal yaşatmak paha biçilemez.
Ve her şeyden önemlisi saygısızlık! Garsonun size afiyet olsun dilemediğinden emin olun. Artık olmuyor ama hiç de olmuyor. Ketçap damlayan burgeriniz için bile şu anda doğru ifade “tadı güzel”. Takip etmelisin, değil mi?