Kamp alanı görevlisi elimi sıkıca ve coşkuyla kavradı; Afrika’da tokalaşmanın yapıldığı gibi, başparmağımı tutup avuç içime geçti. Bana nereli olduğumu sordu ve ‘Amerika’ dediğimde sanki onu hayal etmeye çalışıyormuş gibi gözlerini kapattı.
“Amerika’da da buradaki gibi güneş her gün doğar mı?” diye sordu.
Ona öyle olduğunu söyledim.
“Orada kış mı şimdi?” merak etti. Ona ülkenin bazı yerlerinde havanın oldukça soğuk olduğunu söyledim. Bu cevaplardan memnun görünüyordu.
Sonra ona yol kenarındaki bir satıcıdan yaklaşık 1,50 dolara satın aldığımız 20 kadar mangodan birini teklif ettim, o da o kadar heyecanlandı ki bana iki kez sarıldı.
Sahilin nemli sıcaklığından ve açık mavi sularından, uzun zamandır uzaktan gördüğümüz dağlara kadar o gün çok yol kat etmiştik. Tanzanya’nın Tanga kentindeki Lushoto’ya metrelerce tırmanırken, Irente Farm Lodge adlı şirin küçük bir çiftlik kulübesine yerleşmeden önce kurak toprağın kırmızı tarım arazisine dönüşmesini izlerken, ısı yerini daha soğuk sıcaklıklara bıraktı.
Artık Güney ve Doğu Afrika’nın her yerinde dost canlısı, meraklı insanlara ve özellikle de çocukların merhaba demek için dışarı koşmasına çok alıştım, ancak Lushoto başka bir seviyede görünüyordu.
Yukarıdan manzaralar görmek için o kırmızı toprak yolların birçoğunda yürürken, heyecanla yola koşarak “Jambo!” diyenler sadece çocuklar değildi. (Svahili dilinde merhaba), ama aynı zamanda merhaba ve “Karibu” (hoş geldiniz) diyen yetişkinler de.
İnsanların sizi bir yabancı olarak sıcak bir şekilde karşılaması gerçekten en güzel şey.
Arayışımız Tanzanya’nın en iyi manzaralarından biri olduğu söylenen manzarayı görmekti. Bu bizi birkaç çamurlu ve toprak yola götürdü, güneşte tırmandık ve hafif esintiye şükrettik. Pek fazla göremeyeceğimizi hissettim. Mahsulün yanması gökyüzünü puslu bir kahverengiye dönüştürmüştü, o kadar sütlüydü ki, uzaktan zar zor görülebiliyordu.
Ancak güzel bir eğrelti otu alanı ve bazı dramatik kaya oluşumları bulduk.
Günün ilerleyen saatlerinde gün batımını izlemek için Irente gözlem noktasına doğru yürümeyi tekrar denedik. Tam o sırada gökyüzü açıldı ve sanki hiç zaman yokmuş gibi görünen bir süre içinde, orada burada aralıklı bir düşüşten dolunay musonuna dönüştü.
Sonuçta Doğu Afrika’da yağmur mevsimi başlıyordu.
O gece, iki saat boyunca sert bir su tabakası aktı ve çiftlik kulübesine çöküp üstü kapalı bir odun ateşinde pişirdiğimiz akşam yemeğini karıştırmak için yağmura doğru koşarken, çadırımın gerçekten ne kadar iyi olduğunu merak etmeme neden oldu. Şehirden zaman zaman açık havada alan. Tabii ki, diğer kamp alanı muhafızı ateşi yakmama yardım etmekte ısrar etti ve birkaç saat boyunca poike’nin (güveç) köpürmesini izlemeye yardım etti. Merak etme, bir porsiyon güveç ve güzel bir bahşiş aldı.
Ertesi sabah çoğunlukla kuru uyandım ve bakış açısını görmek için son çare olarak çaba göstermeye karar verdik.
Üçüncü sefer bir cazibedir. Yağmur tüm dumanı temizlemişti ve bunu söylemekten mutluluk duyuyorum, manzara gerçekten muhteşem.
Çiftlikten yürüyerek bu manzaraya ulaşmak kolaydır. Oraya yürümek, vermek veya almak yaklaşık 20 dakika sürer veya arabanız varsa yaklaşık 5 dakikada oraya gidebilirsiniz.
Irente Cliff Lodge’a varacaksınız ve ya 1000 TZS (yaklaşık 50 sent USD) ödeyerek yürüyüşün bir kısmını kesip orman evi lobisinden geçebilirsiniz ya da orayı geçip aşağıdan içeri girebilirsiniz. yol. Her iki durumda da köye gitmek olarak tanıtılan bakış açısına erişim 2000 TSZ’ye mal oluyor.
Orada dikkatli ol. Yukarıdaki kayalardan dik bir düşüş ve gördüğünüz gibi bu uzun bir düşüş olurdu!
O gün ruhen daha hafif bir halde şehirden ayrıldık; şehirdeki herkes tarafından bu kadar sıcak karşılandığı için müteşekkiriz; buna güçlü bir şekilde elimi sıkan ve hatta paramı çekmem için bana makineye kadar eşlik eden banka görevlisi de dahil, tüm zaman boyunca gülümseyerek .
Bu muhtemelen Afrika’yı bu kadar çok sevmemin en büyük nedenlerinden biri: sıcaklık ve misafirperverlik. Evet, insanlar fakir ve çaresiz ve bazıları para için turistlere baskı yapıyor (onların yerinde siz de öyle olmaz mıydınız?) ama iş bu noktaya geldiğinde nazik, meraklı ve şimdiye kadarki en nazik ev sahipleridirler.
Lushoto, sen pek çok yönden güzeldin.
Kendin Yap:
- Oraya varın: Kendi başınıza veya toplu taşıma kullanıyorsanız, Moshi/Arusha’ya giden herhangi bir otobüse binin ve Mombo’da inin. Dar es Salaam’dan yaklaşık 4,5 saat sürüyor. Daha sonra Dala’ya (yerel minivan otobüsü) binerek Lushoto’ya gidin; bu yaklaşık bir saat sürecek ve 2500 TZS’ye mal olacak.
- Konaklama: Şehrin biraz dışında bulunan Irente Farm Lodge’da kamp yaptım ve bu bana gecelik 15.000 TZS’yi geri getirdi. Ayrıca odaları ve kendi yaptıkları peynirli, ekmekli, reçelli leziz yemekleri var.
- Bakınız: Sadece rehber eşliğinde girebileceğiniz, çiftlik kulübesinin ayarlayabileceği birçok şelale ve milli park bulunmaktadır. Rehberlik ve parka giriş ücreti kişi başı yaklaşık 30$’dır.