“Kristin, ruhsal deneyimini insanlarla paylaşmak sadece iyi bir fikir değil, aynı zamanda senin sorumluluğunda.”
10 yılı aşkın bir süredir en iyi arkadaşlarımdan biri olan Paige ve çarpıcı bir Idaho gününde, kokulu çiçek açan kır çiçekleri ve bir koro cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvata bu duyuruyu yaptı.
Bütün hafta boyunca nasıl iyileştiğimiz hakkında konuşuyorduk ve benim için tantra, meditasyon, Budizm’i bulma, ayılma ve dünyanın her yerindeki inzivalara katılmanın bana nasıl seyahat etme, otostop yapma ve bir iş yürütme konusunda güven verdiğini konuşuyorduk. kimsenin karlı olacağını düşünmediği bir şey. Haklıydı, bu blogda sık sık sonuçtan, kadınları yalnız seyahat etmeye ve kendi iç güçlerini keşfetmeye teşvik etmekten bahsediyorum ama oraya ulaşmak için attığım adımları paylaşmaktan çekiniyorum.
6 yıldır bu yolculuğun büyük bir kısmını geride bıraktım.
Çünkü korkuyordum. Hayali insanların şöyle dediğini hayal edebiliyordum: “Onun biraz ‘dışarıda’ olduğunu her zaman biliyorduk ama vay, bu düşündüğümüzün çok ötesinde…”
Demek istediğim, bedeninizdeki eril ve dişil enerjinin dengelenmesine yönelik bir uygulama olan ve genellikle tamamen cinsel olduğu düşünülerek yanlış anlaşılan tantra ve kişisel gelişimimin en derin derinlikleri hakkında açılmaya başlasaydım insanlar ne düşünürdü? Siz ne yapardınız, eski sınıf arkadaşlarım ya da benim anne düşünmek?
Ama sevgili dostlarımla paylaştığımda onlar da paylaşıyor ve birlikte büyüyoruz. Kimse yargılamıyor ve biz birbirimizden öğrenmeye hevesliyiz ve ben de bu blogu yazarken hep böyle hissettim; sanki bir arkadaşıma yazıyormuşum gibi.
İlginçtir ki hiçbirimiz meditasyon yaparak, Reiki uygulayarak ya da daha az tantra uygulayarak büyümedik. Bu tür büyüme çalışmalarını teşvik eden bir toplumdan gelmiyoruz. Yine de hepimiz birlikte ama aynı zamanda bağımsız olarak, her birimizin kendi yolculuğunda bu yöne çekildiğini hissettik. Tüm kötü haberlere ve olumsuzluklara rağmen dünyada iyileşmeye ve maneviyata, tüketmekten ve hareket etmekten daha derin ve anlamlı bir şeye doğru büyük bir değişim görüyorum.
Size hitap eden bir şey bulmak ve hayatınızı daha iyiye doğru değiştirmek için hippiler tarafından yetiştirilmiş olmanıza veya ruhani bir toplulukta büyümenize gerek olmadığını gördük. Benjamin Button’ın Tuhaf Hikayesi şunu yazdı: “Değeri ne olursa olsun, olmak istediğiniz kişi olmak için hiçbir zaman çok geç değildir veya benim durumumda çok erken değildir.”
Seyahat ederken ruhsal gelişime yönlendirildim. Bundan önce hiç aklıma gelmemişti. İşimi bırakacağımı, ilişkimi sonlandıracağımı, blogumu başlatacağımı ve her şeyden kaçıp özgüven ve ışıltı cennetine kaçacağımı düşündüm.
Ama öyle olmadı. Kaçış olmadığı ortaya çıktı. Tekrar tekrar kendime döndüm.
Vücuduma iyi davranmak, bütçelemenin stresi ve azalan banka hesabımla başa çıkmak ve sağlıklı sınırlar oluşturmak için – adını siz koyun, temelde – mücadele ettim.
Kafam karışmıştı. Eski köprüleri yıkmak ve yeni bir hayat hayalime doğru tüm gücümle ilerlemek için çok şey harcadım. Neden hala stresli bir işten ve tatmin edici olmayan günlük rutinden kaynaklandığını düşündüğüm aynı sorunlarla karşı karşıyaydım?
Çünkü nereye gidersem gideyim, hâlâ aynı kalıpları uygulayan aynı kişiydim.
Artık yalnız seyahat etmenin zor olduğunu söyleyen başka insanlarda da bunu görüyorum. Gördüğüm şey, kendi gücümüzden kopmuş, yeteneklerimizi küçümseyen kadınlar. Hatta bazen kadınlar diğer kadınları cesur ve maceracı olmaları konusunda uyarıyorlar. Bu alandayken her şey zor geliyor ve hiçbir şey akmıyor.
Anlıyorum çünkü orada bulundum. Dünya ve siyaset bize gücümüzün olmadığı mesajını veriyor. Bunaltıcı ve moral bozucu olabilir. Ama bunun farklı olabileceğini biliyorum. Kendinize inanmak ve mevcut duruma uymamayı seçmek büyük fark yaratacaktır. Sinirbilim ve kuantum fiziği tarafından desteklenen eski inanç sistemlerini takip eden başka bir yol daha var.
Çok güzel bir yolculuk. Bir noktada o kadar iyi hissedeceksin ki, sen de bunu benim şu anki gibi paylaşmak isteyeceksin.
Benim için hayat, 6 yılı aşkın bir süredir yalnız seyahat etmek ve altı haneli rakamlara ulaşan bir blog yönetmek keyifli bir macera.
Ama buraya nasıl geldim ve hatta ne dır-dir maneviyat? Bana göre bu, Kaynak’la güçlü bir bağlantıdır, buna ne ad verirseniz verin; Tanrı, Evren ya da evrensel sevgi. Budizm, Hinduizm, İslam, Yahudilik ve Hıristiyanlık da dahil olmak üzere büyük dinlerin çoğunun (elbette diğerleri de var ama ben sadece bu beşini inceledim) hepsinin bu sevgi ve hizmet bağlantısını desteklemesini ilginç buluyorum.
Bilim de bunu destekliyor. Enerjinin önemini öğrendikçe, ondan yararlandıkça ve onu gerçekten hissettikçe, kuantum fiziğinin neden kısmen dalga mekaniği olarak anıldığını daha iyi anlıyorum. Yaşamın her yönünü belirli bir dalga boyundaki sinüs dalgasıyla temsil ederiz. Başka bir kişiyi onunla tek kelime konuşmadan hissettiğinizde, bu gerçektir (bunu gelecek yazılarda daha fazla açıklayacağım).
Dünyada da seyahat edenlerin mutlaka deneyimlediği enerji girdapları var. Neden Asya sadece hissediyor Afrika’dan farklı mı? Neden inzivalar İbiza, Sedona, Bali’de yapılıyor ve neden bu kadar çok ‘hippi’ Titicaca Gölü’nü seviyor? Bunun bir kısmı, yeni bir yerde olmanın gelişmek ve vazgeçmek için mükemmel bir yer olmasıdır. Bunun bir kısmı oradaki enerjiden kaynaklanıyor, bunu da gelecekteki bir gönderide daha ayrıntılı olarak açıklayacağım.
Bunun ne kadar doğru olduğunu, 6 yıl önce Tayland’daki bir Budist manastırında 10 günlük sessiz bir meditasyona balıklama daldığımda öğrendim; bu şimdiye kadar denediğim ilk ruhsal uygulamaydı. Bunun beni iyileştireceğini düşündüm.
Ama bu çok önemli bir mücadeleydi. Nasıl teslim olacağımı bilmiyordum. Aklım beni deli ediyordu. Sonra çok güzel bir şey oldu.
Aklımın söylediklerine dikkat etmeye başladım. Beni bir şeyler yapmaya itmesine izin vermek yerine, onu sadece gözlemlemeye başladım. Size şunu söyleyeyim, bu ilginçti. Bazı şeylere takıntılı olduğumu fark ettim; insanlar, iş, yapmam gereken şeyler, 10 yıl önce olan şeyler, 10 yıl sonra olabilecek şeyler.
Bu, Budizm ve meditasyona olan ilgimin başlangıcıydı ve bu da beni 3 yıl sonra Burning Man’de daha manevi bir kampa yönlendirdi ve beni tantrayla tanıştırdı. Daha sonra çakralara ve enerjiye ilgi duymaya başladım ve şimdi kendimi bu kadim bilgeliğe doyamayan coşkulu bir öğrenci gibi hissediyorum.
Benim için seyahat etmek gram almak ya da nasıl yapılır yazısı yazmakla ilgili değil, her ne kadar bunların yeri var ve ben onları oraya koymaktan mutluyum. Bu, Dünya’ya bağlanmak, her şeyin birbirine bağlılığını ve bununla birlikte gelen neşeyi hissetmek, cinsel travmamı iyileştirmek, kişisel gücüme adım atmak ve zihnimi nasıl gözlemleyeceğimi öğrenmekle ilgilidir. Yolculuğun her adımında daha fazla irade gücüm, kişisel iradem, bu işi büyütme yeteneğim ve hem içsel hem de dışsal olarak yeni yerlere gitme cesaretim oldu. Bu sadece ‘woo woo’ yeni çağı, AwakenwithJP gibi şeyler değil, gerçektir ve bu kadim bilginin bu kadar uzun süre dayanmasının nedeni budur. İnsanları sahte bilim olarak etiketleyerek korkutmasının nedeni de budur. Aşk güçlüdür. En iyi yatırımın deneyimlere ve kendimize olduğunu anladığımızda, bir şeyler satın alma zorunluluğu ortadan kalkar.
Ve eğer şüpheciysen sorun değil. Her şeyi sorgulamalıyız. Rahatsız ediciyse ve sizi sınırınıza getiriyorsa sorun değil çünkü tekrar tekrar büyüdüğümüz yerin burası olduğunu gördüm.
Meditasyondan nefes çalışmasına, EFT’ye ve hatta akupunktura kadar neredeyse her zaman “Biz ne halt ediyoruz?” diye düşünürüm. anlar, ama sonra kendimi buna devam edip teslim olmaya ikna ediyorum. Bunu gerçekten yapabildiğimde, genellikle “bu saçmalıktı” diyerek çıkarım iyi.”
Tamamen ayıkken ecstasy almak gibi bir his olabilir. Gerçekten.
Bu yüzden bunu şimdi paylaşmak istiyorum, her ne kadar bazı insanlar gerçekten “lanet olsun, rock’çılığını kaybetmiş” dese de. Sorun değil çünkü diğerleri bunun mümkün olduğunu bilerek coşkuyla başlarını sallayacaklar. Ve belki başkaları da açık fikirli olarak ortada bir yerde olacaklar.
Güçlendirilmiş bir meditasyon öğretmeni değilim ve kendimi bir tür guru olarak görmüyorum, ancak son 6 yılımı, özellikle son iki yılımı (doğrudan ayıklığımla bağlantılı olarak) neden her zaman orada olduğunu anlamaya adadım. sanki yanımda kocaman bir delik varmış gibi hissettim. Bunu paylaşmam tamamen coşku ve iyileşme arzusundan kaynaklanıyor ve çoğunuz bundan daha fazlasını istediğinizi belirttiğiniz için. Bununla birlikte, bu bir seyahat blogu ve her zaman öyle kalacak ve hala aynı içeriği göreceksiniz. benden her zaman yaptığın gibi, daha manevi bir değişim gerektireceği pazar günleri hariç.
Buna cesaret edebilir miyim? Manevi Pazar günleri? Çok klişe mi? Tamam üzerinde çalışacağım.
Gelecek pazar görüşürüz. O zamana kadar, 70 yaşındaki bir kadının Idaho’daki bir kafede o sabah yürüyüşümüzden önce Paige ve bana söylediği bir şeyi aktaracağım:
“Navajo’ların dediği gibi ‘güzellik içinde yürüyün’”.
Daha bilinçli seyahat etmenin bir yolunu arıyorsanız, seyahat ederken gönüllü olmayı düşünün. Hosteller her zaman kalacak yer karşılığında yardım edecek gönüllüler ararlar. Gönüllü fırsatları bulmak için en sevdiğim platform, birçok farklı ülkede birçok seçeneğe sahip olan Worldpackers.com’dur (“My Trip indirim koduyla üyeliğinizde 10 $ indirim kazanın). Bir çiftlikte çalışmaktan ekolojik bir köyde yardım etmeye ve pansiyonlardaki gece vardiyasına kadar herkes için bir şeyler var.
Worldpackers’ın neyle ilgili olduğunu merak ediyorsanız Maya ormanında Worldpacker olmak hakkındaki yazımıza göz atın.
