“Öğretmen olarak istikrarlı işini bırakıp üç yatak odalı konforlu evinden ayrılıp bir pansiyonda yaşayıp gönüllü olarak mı çalışacaksın?”
Bu soru ya da bunun bir varyasyonu, dünya paketleyicisi olarak geçireceğim yıl için planlarımı insanlara anlatırken defalarca duyduğum soruydu.
Birçok kişi bunu anlamadı, bazıları bunun cesurca olduğunu düşündü ve hatta bazıları bunun ilham verici olduğunu düşündü.
Ancak başkalarının ne düşündüğü en önemli şey değil; hayatımda bu adımı atmam gerekiyordu bir hayali gerçekleştirmek Birkaç yıldır öğrendiğim bir dili (umarım) akıcı hale getirmek.
Bir süre önce Portekizce’ye aşık oldum ve bu dilde ustalaşmak için bu dilin konuşulduğu ülkelerde yaşamam gerektiğini biliyordum. Bu yüzden bir tür almaya karar verdim orta yaş boşluk yılı ve Portekiz ve Brezilya’da vakit geçirin.
Portekiz’deki (ilk olarak gideceğim yer) ilginç fırsatları bulmak için Worldpackers web sitesine bakarak saatler harcadım ve Tomar’daki Hostel 2300 beni kesinlikle çok heyecanlandırdı.
Her şeyden önce Tomar’ın küçük bir kasaba olması ilgimi çekti, bu da yerel halkla Portekizce konuşma pratiği yapmak için daha fazla şans anlamına geleceğini umuyorum. İkinci olarak, bu deneyimi yaşayan diğer dünya paketleyicilerinin olumlu yorumlarından gerçekten etkilendim. Kabul edildiğimde yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu.
Aylar sonra nihayet çantalarımı toplayıp Lizbon’a uçup Tomar’a giden otobüse binme zamanı gelmişti. İtiraf etmeliyim ki istasyona adımımı attığımda nereye gideceğimi, oraya nasıl gideceğimi bilmeden oldukça gergindim (Yanımda gerçekten büyük ve ağır bir valiz vardı ve Portekiz’i tanıyan herkes bilir ki o taşlı sokaklar öyle değil). başa çıkılması en kolay olanıdır!).
Ancak çok geçmeden sinirlerim yatıştı çünkü meslektaşlarımın ne kadar sevimli ve sevimli olduklarını hemen görebiliyordum. Kendimi evimde gibi hissetmek için yaratıldım Pansiyonun sahibi tarafından, asıl kaygısı konaklamamdan keyif almam ve şehri tanımamdı.
Geldiğimin ertesi günü bir kişi bana ipleri gösterdi. dünya paketleyicisi dostum Ben gelmeden birkaç ay önce orada olan Brezilyalı bir adam. Ana görevlerim kahvaltının misafirler için iyi bir şekilde hazırlandığından emin olmak ve pansiyonu baştan aşağı temizlemekti, bu da yaklaşık 3 ila 4 saat sürdü.
Bu, öğlen saatlerinden itibaren istediğimi yapmakta özgür olduğum anlamına geliyordu. Mükemmel!
Bunca zaman ayırmışken, Portekizce pratik yapmaya odaklanabilirimfotoğrafçılık becerilerimi geliştiriyorum, bir ay boyunca evim diyebileceğim güzel yerde yürüyüşlere çıkıyorum ve hatta takı yapmak gibi yeni bir hobiye başlıyorum.
Eve alıştığımdan daha basit bir hayat sürdürebildiğim için burada gerçekten biraz huzur bulabildim. Gerçi işler her zaman barışçıl değildi… Akademik yılın başlangıcına vardım, bu da haftanın birkaç günü öğrenci gruplarının sabahın erken saatlerine kadar sokaklarda bağırıp şarkı söylemesi anlamına geliyordu. İpucu: Bir pansiyonda gönüllü olarak çalışırken kulak tıkacı şarttır!
Her şeyi hesaba katarak, Tomar büyülü bir yer ve daha yavaş bir yaşam temposunun tadını çıkarmamı sağladı ve Hostel 2300 harika bir pansiyon. Misafirlerden o kadar çok olumlu tepki duydum ki; Özellikle dekore edilme şeklini, her odanın tipik bir Portekiz temasına sahip olmasını, temiz ve misafirperver olmasını beğendiler.
Pansiyonda kalanların çoğu hacıydı Santiago Camino ve bir iki gece dinlenmek için harika bir yer olduğunu düşündüler.
Buradaki sahipleri ve çalışanları burayı bu hale getirmek için gerçekten harika bir iş çıkarıyorlar. Bu deneyimi, günde sadece birkaç saat sıkı çalışıp ardından dinlenmeye, sosyalleşmeye ve tarih ve karakterle dolu ilginç bir kasabanın tadını çıkarmaya istekli herkese tavsiye ederim.
Ayrıca dil becerilerinizi geliştirmek ve yerel kültür hakkında bilgi edinmek için de harika bir fırsat. Benim için mükemmel bir başlangıçtı Dünya paketleyicileri macerası.
Portekiz’de İngilizce öğretme fırsatlarını da değerlendirebilirsiniz!