Grégoire Labadie sadece 22 yaşında, bir ergen gibi görünüyor ve zaten saatlerce uçmayı başarıyor: Yılda ortalama 150 gidiş-dönüş uçuş. Air France’da aksi takdirde hiçbir şey olmaz! O kadar ki, sık seyahat edenlerin (ölümlülerin ortak versiyonu) bile elde etme şansının çok az olduğu bir anahtara sahip: Air-France ayrıcalıklarında son nokta olan kart Nihai.
Bu alışılmadık çocukla tanışmak istiyorsanız en iyi şey Air France uçuşu yapmak olacaktır (başka ne olabilir ki?). Ona diğer şirketlerden bahsetmeye gerek yok. Peki neden bu koşulsuz sevgi? “Çünkü bu, Fransız mükemmelliği, Fransız mirası, dünyadaki en büyük ağlardan biri” diye açıklıyor. Ama yine de?
Çocukluğundan beri uçmaya tutkuyla bağlı olup özel pilot lisansına sahiptir. Açıkça. Ve mevcut yönetimin “mükemmel” olduğunu düşünerek ulusal şirketin gelişimini yakından takip ediyor. “Ben Smith ve Anne Rigail: İmajı yeniden canlandıran ve başta premium olmak üzere ekonomi sınıfında ve özellikle Avrupa’da lüks pazara geçiş sağlayan iyi bir ikili.” “Ayrıca” diye ekliyor, “Skytrack yolcu jürisine göre Air France 25’teno 7’deo dünyanın en iyi şirketi. Eğer Grégoire öyle diyorsa…
İtiraf etmeliyim ki ulusal şirkete bu kadar aşık biriyle ilk kez karşılaşıyorum. Bu tutku aşamasında, yolcuların katlanmak zorunda kaldığı sayısız grevden ve yıllar boyunca tekrarlanan suçlamalardan bahsetmeye cesaret edemiyorum. Bana karşı mutlaka bazı mazeretleri olurdu.
Greg’le turizm yazılarımı yazdığım radyoda tanıştım. Ben mikrofonun önünde, o ise teknik pencerenin arkasında. Bu genç adamın genç yaşına rağmen birçok hayatı ve iki büyük tutkusu var: ses, dolayısıyla radyo ve seyahat. Çok yetenekli bir ses teknisyeni, her sabah sabah 6’dan itibaren teknikle ilgileniyor ve her ay planlanan iş veya eğlence gezilerine göre izin alıyor. “Çok fazla uykuya ihtiyacım yok” diye vurguluyor. Bunu anlamış olacağız.
Peki ama 22 yaşındaki bir genç nasıl bu kadar çok seyahat edebilir ve “sadece iş amaçlı” lütfen?
İşte burası bizim şaşkınlığımız. Ona göre sır iki kaynaktan besleniyor: Çocukluğu ve iyi bir çocuk görünümünün altında yatan inanılmaz cesaret. Büyük bir şirketin uluslararası müdürü olan ve bu nedenle sürekli seyahat eden bir babayla çocukluğundan beri bu karışımın içindeydim. Yokluğu her seferinde, dönüşünde, Grégoire ve iki kız kardeşine bir tekne dolusu hikaye ve bir o kadar da egzotik hediye ile telafi ediliyor.
Bununla seyahat eden babanın, en iyi hisse senetleriyle dolu bir kasa kadar iyi stoklanmış bir “mil” portföyü vardı. Her yıl tüm ailenize üç haftalık unutulmaz bir tatil sunmaya yetecek kadar. Greg, ailesinde seyahatin neredeyse genetik ve kalıtsal olduğunu ve hiçbir zaman potansiyel olarak tehlikeli olarak değerlendirilmediğini belirtiyor. Dört yaşından itibaren Grégoire, yaşadığı Bordeaux’dan ailenin geri kalanının yaşadığı Dijon’a UM’ye (refakatsiz küçük çocuklar) tek başına gönderildi. 17 yaşındayken tek kelime Fransızca konuşmayan aile arkadaşlarının yanında kalmak için tek başına Yeni Zelanda’ya gitti ve Singapur’da bir haftalık bir mola verdi. İngilizce öğrenmenin tarihi.
Uzun Kovid dönemi geldiğinde, en tutkulu gezginlerin kanatlarını kıran Grégoire, iki karantina arasında çalışmaya ve Martinik’e yaptığı seyahatin masraflarını ödemeye başlar ve business sınıfında 1.500 € tutarındaki süper promosyondan yararlanır. Bu göçmen kuş, Premium ve First kabinlere hayranlığını itiraf ediyor. “Büyüdüğün zaman,” dedi babam, “bu kulübelere paran yetebilir.” Greg pek çok açıdan çok hızlı bir şekilde büyüdü. Yüzmeyi suya atlayarak öğrenirsiniz. Ve görünüşe göre hırsızlık bile yapıyor.
İkinci sır ise etrafı sarılmış ama özerk ve dünyaya açık hale getirilmiş çocuklara çok erken yaşta verilen bu güvenden kaynaklanmaktadır. Seyahat etmek, özellikle de lüks koşullarda, her şeyi tüketen bir tutkudur. bunu üstlenmek oldukça hayal gücü gerektirir. Ve açıkçası Grégoire’ın onlardan hiçbir sıkıntısı yok. Favori şirketiyle en iyi şekilde seyahat etmenin ve Ultimate kartına para yatırmak için mümkün olduğu kadar çok puan kazanmak amacıyla seyahat programlarını optimize etmenin tüm ipuçlarını uzun zamandır biliyordu. Ama daha iyisi var. Çok daha iyi.
Ultimate müşterilerinin, rütbeleri nedeniyle ayrıcalıklardan yararlanan mutlu azınlıktan oluşan küçük bir çevre olduğunu bilmelisiniz: çok özel salonlarda sizi tanıyoruz ve neyi sevip neyi sevmediğinizi çok iyi biliyoruz. Öncelikler elbette havaalanında. İster 22 ister 77 yaşında olun, sırayı atlamanız için size her yerde eşlik ediyoruz. Bu aşamada Grégoire’ın belirttiği gibi, Catherine Deneuve veya çok büyük şirketlerin CEO’larıyla yarım saat bekleyerek vakit geçirmek, bağlantılar ve harika bir adres defteri oluşturur. Greg kafası doluyken hızlı ve dikkatli bir şekilde düşündü.
Bu gezgin kategorisinde genç yaşı şaşırtıcı. Özel salonlarda, uçağa binmeyi beklerken, salondan alacağınız kahve ve mezeler ile gemideki son derece gastronomik yemekler arasında sohbet etmek çok kolay. Dolayısıyla genç adam, tüm mekanizmalarını bildiği görünen, uçuşlarda optimize edilmiş fiyatlandırma stratejisi sayesinde daha iyi kar elde etme konusundaki iyi tartışılmış düşünceleri hakkında bazı CEO’larla konuştuğunda, onu dinliyoruz. Neden olmasın… Bazıları kendi kendilerine şunu söylüyor: Mantığı geçerli görünüyor ve sonra tavsiyesini test ediyor.
Test kesin sonuç verdiğinde kendisine fiyatlandırma stratejisi danışmanı olarak maaş ödenir. Başlıca şartı: gidiş-dönüş için iş biletleri almamız veya bazen seyahat eden personel için fiyatları düşürmenin en iyi yollarını araştırmak amacıyla bir şirketin genel merkezinde birkaç gün geçirmemiz. Tabii ki ayrıcalıklarla dolu sadakat kartına puan katan bir strateji. Yaklaşık %70’ini profesyonel faaliyetler için, geri kalanını ise eğlence için seyahat ettiğini söylüyor. Kilometrelerce yiyen bir uzaylı, toplumun bilançosunu küçültme konusunda kendi karbon ayak izinden açıkça daha yetenekli…