Yalnız gezgin olmaktan gerçekten mutlu olduğum ilk anı hatırlıyorum. Yolculuğumun üçüncü ayında Chiang Mai’deydim (şimdi 15 aydır yalnız seyahat ediyorum) ve bir arkadaşımla birlikte bütün günü çevredeki dağların etrafında motosikletle geçirmiştik. Çok güzellerdi ama akşam olduğunda çok açtık.
Akşam yemeğini birlikte yemekte ısrar eden bir grup arkadaşıyla buluştuk, “aile olarak” diyorlardı. Ancak aç değillerdi çünkü az önce dondurma yemişlerdi, bu yüzden herkesin grup bir araya gelip yemek yemek isteyene kadar beklemesi bekleniyordu.
Arkadaşıma sarıldım, onunla harika vakit geçirdiğimi söyledim ama açlıktan ölüyordum ve kendi işimi yapmak istiyordum. Tamamen anladı.
Eve doğru yürürken, satay ve papaya salatasından oluşan bir yemeğin ardından bir sokak tezgahından mangolu yapışkan pirinç yerken, birdenbire yalnız seyahat etme kararımdan son derece mutlu olduğumu hissettim.
Yalnız seyahat etmek yalnız kalacağım anlamına gelmiyordu; tam bir özgürlüğe sahip olacağım anlamına geliyordu.
Daha önce tek başıma seyahat etmekten gerçekten korktuğumu söylemiştim. Sadece bu da değil, dışa dönük olma yeteneğim konusunda da endişeliydim. Çok yalnız olacağımı düşündüm.
Eskiden sosyal açıdan çok gariptim.
Acı verici derecede utangaç bir çocuktum. Birisi benimle konuşmaya çalıştığında çoğu zaman çekingen bir şekilde sessizce otururdum. Tanımadığım insanlarla konuşurken kolayca bunalıyordum.
Zamanla bu durumdan kurtuldum ama hâlâ sosyal ortamlarda sessiz kalma konusunda esrarengiz bir yeteneğe sahiptim. Eğer dışarıda bir barda olsaydım, eğer bir televizyon açık olsaydı, onun dışına çıkma eğiliminde olurdum. Güçlü bir kişiliğe sahip biriyle tanışırsam bazen çekingenleşir ve dilsiz olurdum. O zaman benim onun arkadaşlığına karşı takıntılı ya da ilgisiz olduğumu düşünürdü.
“Bazen ÇOK garip olabiliyorsun!” eski bir erkek arkadaşım bana şunu söylerdi.
Benimle seyahat ederken tanışan herhangi biri muhtemelen bunu okuduğunda oldukça şaşıracaktır.
Yalnız seyahat etmeye başladığımdan beri her şeyin bu kadar değişmesi komik.
Gezginler doğası gereği açık insanlardır. Eskiden yaşadığım Orange County’de bir restoranda oturup yanımdaki yabancıyla rastgele bir sohbet başlatmayı veya bir gruba katılmaya davet edilmeyi gerçekten hayal edemiyordum.
Ancak Güneydoğu Asya’daki yollarda bazen insanlar yalnız olduğumu görüyor ve beni onlara katılmaya davet ediyorlardı. Yalnız gezginleri görünce ben de aynısını yapmaya başladım.
Sadece bu da değil, sürekli aynı insanlarla karşılaştım. Laos’ta Kamboçyalı birini görmek harikaydı. Çoğu zaman bir süreliğine birlikte seyahat etmeye karar verirdik. Aniden artık yalnız değildim.
Yalnız gezgin olmamız nedeniyle pek çok ortak noktamız vardı.
Pai’ye döndüğümde grubumun etrafına baktığımda 8 kişi olduğumuzu fark ettim ve bunların hepsi aslında yalnız gezgindi. Bu kadar çok insanın (kadınların da!) yalnız seyahat ettiğini bilmek, yolculuğuma başlamadan önce farkında olmadığım bir şeydi ve o zamanlar bunu bilmek gerçekten güven verici olurdu.
Size şunu söyleyeyim, gezginler arkadaş canlısıdır ve yalnız seyahat etmek sizi insanlarla tanışmaya açar. Seyahat etmek utangaçlığı öldürür.
Öte yandan, zaman zaman yalnızlıkla başa çıkmanıza da yardımcı olur.
Yalnız kalmaktan gerçekten nefret ederdim ve bazen çok uzun süre yalnız kaldığımda depresyona girerdim. Yalnız bir gezgin olarak üzerinde çalışmak istediğim ve seyahatimin ilk yılında başaramadığım şeylerden biriydi bu. Kendimi her zaman insanlarla çevrelemekle o kadar ilgileniyordum ki, kendime çok az zaman ayırıyordum.
Aslında bu da değişti. ‘Kendim’ ile geçirdiğim zamanın tadını çıkarmaya başlıyorum ve insanlarla çevrili olma ihtiyacımın nedenlerinin muhtemelen onaylanma ihtiyacımdan kaynaklandığını fark etmeye başladım.
Seyahat etmek beni benimle daha rahat hale getirdi.
Bu beni daha az utangaç bir insan yaptı. Artık çoğu sosyal durumda hiçbir sorunum yok ve nasıl kendi kendine yetebileceğimi gerçekten öğrendim.
Bu yüzden eğer utangaçsanız lütfen kendi başınıza seyahat edin. Lütfen yalnız kalacağınızdan korkmayın.
Kendinize, uyum yeteneğinizle büyülenme şansını verin.
Bunu yapabilirsin.
Bana deneyimlerinden bahset. Yalnız seyahat etmek sizi nasıl değiştirdi? Yalnız seyahat etmek istiyor ama korkuyor musunuz? Bana bundan da bahset!