İlk yalnız yürüyüşümü asla unutmayacağım. Planladığım ve hazırladığım bir şey değildi. Hatta değildi kasıtlısolo deneyimlerimin çoğunun başladığı gibi. Gerçek şu ki etrafta bana katılacak kimse yoktu, o yüzden yalnız gittim.
Bir gece yürüyüşüydü. Çok uzak değildi; Doğu Java’nın küçük bir köyündeki Kawah Ijen yanardağına yalnızca birkaç kilometre uzaklıktaydı. Oraya sabahın üçünde bir arabanın arkasında binmiştim. ojekya da motosiklet taksisinden indim, şoförüme veda ettim, omuzlarıma bir Malaya peştemâli sardım ve yürümeye başladım.
O gece yukarıya baktığımı ve yıldızlara hayran kaldığımı hatırlıyorum. Meşhur mavi alevlere doğru ilerledim, yerel adamların kükürt dolu omuz sepetleriyle bir aşağı bir yukarı yürüdüğünü gördüm ve hepsini sindirmek için tepeye doğru ilerledim.
O gün dumanı tüten volkanın üzerindeki gün doğumu hayatımın en güzel anlarından biri olarak anılacak.
Bu 7 yıl önceydi. O zamanlar tek başıma, özellikle de geceleri güneşin doğuşunu yakalamaya yönelik yeni bir aşkla karşılaştığımı bilmiyordum.
Tıpkı yalnız seyahat etmek gibi, yalnız yürüyüş de arzuladığım bir şey haline geldi. Bu benim tapınağım, herkesten ve her şeyden uzaklaşıp doğaya bağlı hissetme şansım.
Ancak bazı insanlar size tek başına yürüyüş yapmanın asla uygun olmadığını söyleyecektir. Bunun her zaman tehlikeli olduğu ve asla yapmamanız gerektiği konusunda ısrar ediyorlar. Eskiden onlara inanırdım ama artık her şey gibi bunun da pervasız ya da tehlikeli olması gerekmediğini biliyorum.
Ve şunu belirtmeden geçemeyeceğim: Asla tek başına yürüyüş yapmamaları ya da seyahat etmemeleri söylenenlerin neredeyse her zaman kadınlar olduğunu. Bana göre bu klişeyi yıkmak için bir neden daha! Bunlar yalnız yürüyüş için en iyi ipuçlarım:
Daha Zorlu Yollara Kadar Çalışın
Tek başıma yaptığım ilk yürüyüş muhtemelen sadece birkaç kilometreydi. Yolun çoğunda yalnızdım ama aynı zamanda hiçbir rota bulma gerektirmeyen çok basit bir yoldu.
İkinci kez tek başıma yürüyüşe çıktığımda, sanırım kendi tavsiyeme uymadığımı söyleyebilirsiniz çünkü Nepal Himalayaları’ndaki 14 günlük Annapurna Pisti’ni seçtim. Ancak bu özel parkur oldukça popülerdi ve yalnız olmam gerekmeyeceğini biliyordum.
Kaderin bahşettiği gibi, tüm yürüyüşü birlikte yaptığım Belçikalı sert hatun Ellen ile tanıştım. Hatta Sığınak’ta yürüyüş yapmak için fazladan birkaç gün daha ekledik!
Ben de ilk solo dağlık sırt çantalı seyahat yolculuğuma girdim. O noktada pek çok sırt çantalı gezi yapmıştım ve hatta Peru’daki dört günlük Santa Cruz yürüyüşünü yapmadan önce birkaç tanesine rehberlik etmiştim. Yürüyüşün çoğu 4000 m’nin üzerinde gerçekleştiği için tek tereddütüm inanılmaz rakımdı. Ama ilk akşamımda harika bir grupla tanıştım ve sonunda onlarla yürüyüşe çıktım.
Yani buraya gitmenin aslında iki yolu var: kasıtlı olarak yalnız kalacağınız bir yolu seçebilirsiniz ya da yol boyunca başkalarıyla karşılaşacağınızı bilerek tek başınıza yola çıktığınız bir yolu seçebilirsiniz. Her iki yöntem de harika.
Peki Yalnız Yürüyüş Gerçekten Güvenli mi?
Yaygın bilgelik, tek başına yürüyüş yapmanın tehlikeli olduğu yönündedir. Sanırım bunda bir haklılık payı var. Bir patika, uygun ekipman veya herhangi bir rota bulma deneyimi olmadan buzullarla kaplı bir araziye doğru yola çıkmak muhtemelen ölüm cezasıdır, peki yerleşik bir ulusal parkta veya eyalet parkında yolda kalmaya ne dersiniz? Evet, işler ters gidebilir ama otoyolda, kaldırımda ve tıbbi açıdan da her an ters gidebilir.
Dışarıya dair herhangi bir korkunun beni bunu deneyimlemekten alıkoymasına izin vermemeye çalışıyorum. Ve orada ne kadar çok zaman geçirirsem, o kadar iyi olduğumun, ne yapacağımı bildiğimin ve kendimi güvende tutabildiğimin farkına varıyorum. Rüzgarlı olduğunda çadırımın içine taş koyacağım, yağmurlu veya karlı olduğunda doğru teçhizatı aldığımdan emin olacağım ve hava karanlık olduğunda bir far getireceğim. Roket bilimi olması gerekmiyor.
Peki ya hayvanlar? Evet hayvanlar bir faktör ama muhtemelen düşündüğünüz kadar sık değil.
İnsanların hayvanlardan kaynaklanan ölümlerinin ana nedenlerine bakıldığında, örneğin ABD veya Kanada’nın dağlarında karşılaşabileceğiniz pek bir şey göremiyorum. En büyük katiller sırasıyla sivrisinekler, yılanlar, köpekler ve çeçe sinekleridir. Ne yazık ki bunlar çoğunlukla gelişmekte olan ülkelerdedir, ancak Kuzey Amerika’da bir yürüyüşçü olarak bu, ölümcül bir hayvan saldırısına uğrama şansınızın oldukça düşük olduğu anlamına gelir, özellikle de onlara saygı duyuyorsanız.
Ayıları yemeğinizden uzak tutmak için ayı kutularını kullanmak elbette önemlidir ve Glacier Ulusal Parkı’ndaki Montana gece yürüyüşünde de ayı spreyi taşıdım ve onu nasıl kullanacağımı bildiğimden emin oldum. İlk başta endişelendim ama yıllar içinde parkta kaç tane ayı saldırısı yaşandığını araştırınca sayı o kadar azdı ki biraz rahatladım.
Son olarak, belirlenmiş parkurlara sadık kalın. Hem kendiniz hem de çevre için iz bırakmayın, hatta yoldan sapmayın. Ayrıca, acil bir durumda insanlarla iletişim kurabilmeniz için bir uydu telefonu taşımayı da düşünün. Bunların hepsi, dışarıdayken bağlantıda kalmanın ve sorumlu kalmanın yollarıdır.
En büyük faktörlerden biri muhtemelen kendi hazırlığımızla ilgilidir. Sıcak kalmak, beslenmek ve susuz kalmamak çok önemlidir. Bir günlük yürüyüş için bu biraz daha kolaydır ancak sırt çantasıyla seyahat ederken biraz daha hazırlık gerektirir. Burada bir sırt çantasıyla seyahat kontrol listem ve sorumlu ve güvenli bir şekilde nasıl yeniden yaratılacağına dair daha fazla bilgi için göz atabileceğiniz ücretsiz The Outdoors 101 kursum var.
Ama Başkalarıyla Daha İyi Değil mi?
Arkadaşım Jen’in bana Patagonya’da yürüyüş hikayesini anlatırken söylediği gibi, hazırlıksız insanlarla giderken başkalarıyla birlikte olmak sizi mutlaka daha güvenli kılmaz.
Artı, tıpkı yalnız seyahat etmek gibi, yalnız yürüyüş de benim için kendime yaklaşma fırsatıdır. Bu, sıfır dikkat dağıtıcı şeyle tamamen çevreme dalmış olmakla ilgili. Bu şekilde neredeyse bir meditasyona benziyor.
Bu deneyimi diğer insanlarla paylaşmayı ne kadar sevsem de, gece gökyüzüne bakıp kendimi çok küçük hissetmekle, orada yalnızken vahşi doğanın inanılmaz huzuruyla ve hissettiğim başarı duygusuyla karşılaştırılabilecek hiçbir şey yok. kendi kampınızı kurmanız, başarılı bir yolculuk geçirmeniz, iz bırakmamanız ve eve daha güçlü, daha becerikli dönmeniz gelir. Bunlar bana hayatın her alanında fayda sağlayan becerilerdir.
Tek Başına Yürüyüşü Kolaylaştıracak Bazı İpuçları ve Püf Noktaları
Tek başına yürüyüş yaparken kendinden emin ve rahat hissetmenin en iyi yolu gerçekten hazırlıklı olmaktır. Seyahat ederken çoğu zaman uçmayı gerçekten seviyorum ama iş sırt çantalı seyahate gelince bunu yapmıyorum. Yolumu gerçekten araştırıyorum, karşılaşabileceğim hava koşullarına hazırlıklı olduğumdan emin oluyorum ve kendime güvenmem gerektiğinden, aşağıdakileri yanımda bulundurma eğilimindeyim:
- Haritalar.me’ye indirilen yol haritası.
- SteriPen’imi ve telefonumu şarj etmek için bir solar şarj cihazı (navigasyon için kullandığım için).
- Varsa, rotanın kağıttan bir haritası ve gerekirse bir çeşit su geçirmez kılıf.
- Her ihtimale karşı, gerçekten ihtiyacım olandan biraz daha fazla yiyecek.
Ayrıca her ihtimale karşı, ne zaman bitirmeyi beklediğimi birilerine haber verdiğimden emin oluyorum. Pek çok parkurun da bir kaydı vardır, böylece korucular hangi sırt çantalı gezginlerin nerede olduğunu takip edebilir ve birisi geri dönmezse arama ve kurtarma ekibi gönderebilir. Hangi yolu seçtiğinize ve dünyanın neresinde olduğunuza bağlı olacaktır.
Diğer insanlar açısından henüz yollarda tam bir sürünmeyle karşılaşmadım. Elbette olabilir, ancak bu güzel maceralara ve Doğa Ana’ya ilgi duyan insanların, biraz daha iyi insan örnekleri olduğunu düşünmek hoşuma gidiyor. En azından benim şu ana kadarki deneyimim bu oldu.
Yol dost canlısı bir yer ama aynı zamanda yalnızlık için de mükemmel bir fırsat olabilir. Tek başıma yaptığım her yürüyüşten keyif aldım ve evet, tıpkı erkeklerin tek başına yürüyüş yapabileceği gibi kadınların da tek başına yürüyüş yapabileceğine ve doğru hazırlık ve önlemlerle bunun güvenli bir şekilde yapılabileceğine tamamen inanıyorum.
Herkesin kadınların yalnız seyahat etmesi gerektiği konusunda hemfikir olmadığı gibi, herkesin de aynı fikirde olmadığını biliyorum, ancak bu deneyimlerden hiçbirini dünyaya değişmem!