Bromo Dağı muhtemelen Endonezya’nın en ünlü yanardağıdır. Java’nın doğu ucunda Surabaya ve Yogyakarta arasında yer alır ve sıklıkla bu iki şehirden birinden yola çıkan turun bir parçası olarak toplanır. Bu genellikle birkaç turistle birlikte özel bir minibüse binmeyi ve önceden rezervasyon yapılmış bir konaklama yerinde kalmayı içerir. Otobüs, önceden ayarlanmış yemek mekanlarında ve dinlenme duraklarında birden fazla durakta bulunacaktır. Konuk evlerinde kalmak hoş olabilir veya olmayabilir. Deneyim çok kesici olacak. Gün doğumu için Bromo Dağı’nda sona erecek ve burada çok sayıda minibüs, sabah saat 5’ten kısa bir süre sonra ayrılacak olan tekne dolusu turistle birlikte gelecek. Çok az çaba gerektirir ve oldukça beklenmedik bir durumdur.
Yalnızca paradan tasarruf etmenin değil, aynı zamanda bunu çok daha heyecan verici ve özgün hale getirmenin bir yolu var: Bir turdan bağımsız olarak Bromo Dağı’nı görün.
Kawah Ijen’e tırmandıktan sonra başlangıç noktam Bondowoso oldu, bunu da bir turdan bağımsız olarak yaptım ve her şey söylendiğinde ve yapıldığında deneyimimden gerçekten çok memnun kaldım.
Probolinggo’ya giden Bondowoso otobüs durağından (tıpkı Surabaya veya Yogyakarta’dan olduğu gibi) günde birkaç kez bir halk otobüsü kalkıyordu. Öğleden sonra otobüsüne binip otobüs görevlisine 16.000 Rupiah (1,60 ABD Doları) ödedim ve 4 saatlik yolculuk için yerleştim. Gitar çalan sokak çalgıcılarına ve atıştırmalık çığırtkanlarına izin vermek için birkaç kez mola veren yolculuk, beni kesinlikle büyüleyici kırsal bölgelere götürdü ve yalnızca çok az ve çok kısa duraklamalar yaptı.
Dolduğunda Probolinggo’dan Cemoro Lawang’a (Bromo üssü) küçük bir otobüs kalkıyor. Bu, Probolinggo otobüs terminalindeki Toto yolculuğunda tek yön 30.000 Rupi karşılığında ayarlanabilir.
Güneş doğarken zirveye tırmanmak için cip kullanmak yerine kendi bacaklarımı kullanmak istediğimi bildiğimden, patikanın yakınındaki en yüksek noktada kalacak yer aradım. Pek çok seçenek olmasına rağmen Losmen Setia Kawan’ın evinde kaldım.
İlk gün, kum denizinde yürüyüş, Hindu tapınağının yanından geçme ve krater açıklığına doğru bir dizi merdiven çıkmayı içeren Bromo yanardağına doğru yürüyüşle geçti.
Yürüyüşün bu kısmına genellikle zirvede güneş doğduktan hemen sonra cip turu ile ulaşılır. Ancak yürüyüş çoğunlukla düzdü ve tursuz tur yapmak oldukça kolaydı. Ayrıca, gezmeyi gezmeye tercih ederim.
Günün geri kalanı Cafe Lava yakınındaki warung’u ziyaret ederek, her seferinde 1 doların altında harika bir yemek yiyerek ve sabahın erken saatleri için bir plan yaparak geçti.
Ertesi gün sabah saat 3.30’da ceketim elimde elle çizilmiş harita ve farlarım yanımda, yaklaşık iki saatlik bir tırmanışa başladım. Yol çoğunlukla oldukça açıktı. Rinjani ya da Kinabalu kadar zorlayıcı değildi ama biraz egzersiz yapmanın harika bir yoluydu ve yine de hoş bir meydan okumaydı.
*Yolun daha dik bir toprak piste dönüşmesiyle yorulanlar için ilk zirveden itibaren çok güzel bir manzara da var. Birçok dağcı orada durmayı tercih ediyor.
Zirve o kadar araba ve insanla doluydu ki anında kapatılmıştım. Diğer turistlerin istifleri düzgün bir manzara elde etmeyi neredeyse imkansız hale getiriyordu. Turda olmamanın avantajı, gün doğumundan sonra güzel fotoğraflar çekmek için onların dağılmasını bekleyebilmemdi. Tura katılanların daha net bir manzarayı bekleme lüksü yoktu, zirveye tırmanmanın tatminini de tatmadılar.
Keşke zirveye yarım kilometre uzaklıktaki ahşap korkulukların önünde dursaydım. Manzara da aynı derecede güzeldi ve benim uğraşmak zorunda kaldığım yüzlerce kişiyle karşılaştırıldığında muhtemelen orada güneşin doğuşunu izleyen sadece bir avuç insan vardı. Bu olaydan sonra öğreneceğiniz şeylerden biri. O halde güneşin doğuşunu izlemek için en iyi yerin antenlerin yakınındaki en üst gözetleme noktası değil, asfalt yola çıkmadan önce ulaştığınız son ahşap korkuluk olduğunu aktaran ben olayım. Muhtemelen orada motosikletli bir adam, yolun geri kalanını biraz para karşılığında götürmek isteyecektir. Muhtemelen satacak yiyecek ve sıcak içecekleri de vardır. Güneş doğana kadar burada kalıp onunla takılmak daha iyi olur.
Kendin Yap:
- Nerede olursanız olun Probolinggo’ya giden bir halk otobüsüne binin. Ne kadar erken o kadar iyi
- Yaklaşık 25.000-30.000 Rupi karşılığında Probolinggo’dan Bromo Dağı’ndaki kasaba olan Cemoro Lawang’a giden küçük bir otobüse binin ve en yüksek konuk evine bırakılmayı isteyin. Aralarından seçim yapabileceğiniz birkaç tane olacak, bu yüzden alışveriş yapmaktan ve fiyatlarda pazarlık yapmaktan çekinmeyin
- Seyahat sigortası olmadan tırmanmadığınızdan emin olun. Oldukça ucuz ve en kötüsü meydana gelirse buna değer. Hava karanlık ve bazı noktalarda dik olacak (sigortamı aldığım şirkete bağlı bir bağlantı olan tam açıklama ruhu içinde)
- Bilgi kabininin size tur fiyatları verebileceği veya daha da iyisi, Bromo’ya tur olmadan nasıl gidebileceğinizi gösteren bir harita yazabileceği bir konuk evine gidin.
- Bir kafa lambası ve bir ceket getirin (eğer bir ceket ihtiyacınız varsa, Cemara Indah misafirhanesinden 24 saatliğine ucuza kiralanabilir). Zirvede güneşin doğuşunu yakalamak için sabah 3-3:30 civarında yola çıkın. Daha da iyisi, zirveden yaklaşık çeyrek mil uzakta (asfalt yoldan önce) durun ve gün doğumunun daha özel bir manzarasını izleyin
- Aşağıya inin ve Probolinggo’ya giden küçük otobüse binin. Dolduğunda ayrılır. Şoförler ortalıkta dolanacak turist arıyor olacak
- Bu küçük minibüsler sizi büyük olasılıkla özel bir tur operatörüne götüreceğinden, otobüs terminaline geri götürülmeyi talep edin. Zaten bir ileriye dönük bilet satın aldığınızı ve oldukça kolay bir şekilde pes etmeleri gerektiğini varsayalım.
- Probolinggo’daki otobüs terminaline gelin ve bir sonraki ziyaret etmeyi hedeflediğiniz yöne doğru giden bir otobüse binin
