İtiraf zamanı: Bazen bazı yerlere tek başıma seyahat etmekten gerçekten korkuyorum.
Bazen otobüs yolculuğu 9 saat sürse bile son 15 dakikadan korkuyorum çünkü bu duruma ayak uydurmam gerekecek, motosikletli taksi şoförlerinin heyecanla doğrudan beni işaret etmelerini, kolumu tutmaya hazır olmalarını izlemem gerekecek. sürekli “taksi?” diye sormak ya da yabancıdan satış almak için deneyebilecekleri başka bir taktik.
Her ne kadar bu blogu okuyunca cesur olduğumu ve bu zorlukların üstesinden kolaylıkla geldiğimi düşünsem de, bu durum göz korkutucu olabilir.
Ama değilim. Her zaman değil.
Belki de karışık şeyler duyduğum için Vietnam’dan ayrılarak Güneydoğu Asya’da ziyaret edeceğim sondan ikinci ülkeye gittim. Yaygın dolandırıcılıkların olduğu, insanların arkadaş canlısı olmadığı ve her zaman tetikte olmam gerektiği konusunda uyarıldım.
Görünüşe göre Vietnam artık Güneydoğu Asya’daki en sevdiğim ülke.
Biliyorum! Tam tersini söyleyen onca olumsuz ve korkutucu yazıya rağmen bu nasıl olabilir?
Doğrusunu söylemek gerekirse, orada Amerikalı olmanın bazı olumsuz tepkilere yol açacağından biraz korkuyordum ama nereden geldiğim konusunda asla yalan söylemedim, çünkü ülkemin tüm hatalarına ve sorunlarına rağmen hâlâ Amerikalı olmaktan gurur duyuyorum (herkes gibi) geldikleri yerden olmalılar) ve ülkem ile Vietnam arasındaki çalkantılı geçmişe rağmen memnuniyetle karşılandığımı hissetmek beni mutlu etti.
Bir etkileşim her şeyi oldukça iyi özetliyor:
Halk otobüsünde yanıma küçük bir çocuk oturdu. Yok Don Milli Parkı (çok az yabancı gördükleri yerde) karşıma oturduktan sonra önümdeki koltuğa geçiyor ve en sonunda cesaretini toplayıp tekrar yanımdaki boş koltuğa geçiyor. Konuşmaya başladık ve ona nereli olduğumu söyledim, o da şöyle dedi: “Biliyorsunuz, Amerikan savaşı çok kötüydü.”
Ben başımı biraz eğerek: “Evet biliyorum.”
O: “Ama artık geçmişte kaldı, o yüzden sorun değil.”
Daha sonra başka bir konuya geçti.
Bu çok dokunaklıydı ve bana geçmişin geçmişte kaldığını hissettirdi.
Bence fakir ülkelerde seyahat ederken anlaşılması gereken en önemli şey, evet, yabancılar olarak bazen daha fazla para ödeyeceğimizdir. Bazen dolandırılacağız, zaman zaman hayal kırıklığına uğrayacağız. Bu seyahat etmenin bir parçasıdır ve bu olduğunda sinirlenmek ve acı çekmek yerine bunu kabul etmek daha iyidir.
Söylediklerime her zaman kulak asmamanın da önemli olduğunu düşünüyorum. Kimsenin dediğine kulak asmayın. Seyahat tavsiyelerini ve önerilerini tam olarak ne olduklarına göre alın – öneriler.
Temiz bir kafayla yerlere gidin ve bir yer hakkında kendi kararlarınızı verin. Eğer olumsuz görüşlere kulak vermiş olsaydım Malezya’da bu kadar uzun süre kalmazdım, Borneo’yu da hiç görmemiş olabilirdim. Maldivler’le hiç uğraşmamış olabilirim çünkü “çok pahalı ve tatil yeri”ydi. İkisi de çok büyük hatalar olurdu!
Yani eğer Vietnam’ı ziyaret etmek ilginizi çekiyorsa lütfen gidin. Yap, bu harika.
Bazı ipuçları:
- Yalnızca sayaçları tamir etmeyen ve her zaman sizin için sayacı çalıştırmayı kabul eden güvenilir ve saygın şirketler olan Vinasun ve Mailinh taksilerini kullanın. Pazarlık yapmayın, sayaç isteyin
- Havaalanından taksiye biniyorsanız özellikle dikkatli olun çünkü sizden ekstra para koparmak için her şeyi deneyeceklerdir. Sadece sayaçta yazan tutarı ödeyin ve Vinasun veya Mailinh taksisine binmeyi deneyin. Eğer sürücü sabit bir fiyat belirlemeye çalışırsa, arabayı durdurup inmesini isteyin. Genellikle bir satışı kaybetme konusunda sayacı kabul ederler
- Hanoi veya Saygon gibi büyük şehirlerde ASLA telefonunuzu çıkarmayın. Elinizden kapılabilirler ve kapılacaklardır. Aynı şey cüzdanlar için de geçerli. Akşam dışarı çıkacaksanız sadece ihtiyacınız kadar parayı alın, geri kalan değerli eşyalarınızı pansiyonunuza kilitleyin ve anahtarınızı resepsiyona bırakın.
- Bir kişinin bir şeyin dolu veya mevcut olmadığını söylemesi onun doğru olduğu anlamına gelmez. Etrafı araştırın ve muhtemelen aradığınızı bulacaksınız
- Yerel halkın bazı şeyler için ne kadar para ödediğini izleyin ve aldatıldığınızı düşünüyorsanız sinirlenmek yerine başka bir yere gidin.
- Özellikle benzin istasyonlarında ve marketlerde, ayrılmadan önce HER ZAMAN para üstünüzü sayın
- Merhaba (Chao) ve teşekkür etmeyi (Gahm uhn) ve kibar olmayı öğrenin. Seyahat ederken insanlara saygılı davranmak çok önemlidir ve görünen o ki pek çok insan bunu unutuyor. Görgü kuralları uzun bir yol kat ediyor
Vietnam’da seyahat ettiniz mi? Bu konuda fikriniz nedir?
—