Yalnız seyahat eden kadınları iki ayda bir kutlayan, yalnız kadın gezginlerin her türden kökenden geldiğini ve paylaşacak birçok benzersiz hikayesi olduğunu gösteren kutlamamıza tekrar hoş geldiniz.
Bugün aslen Nijeryalı olan Somto’yu, yalnız bir kadın gezgin olma hikayesini, siyahi bir kadın olarak yollarda karşılaştığı zorlukları ve kendi başına seyahat etmenin sağladığı faydaları paylaşmaya davet ettim.
İşte Somto’nun kendi sözleriyle:
Bize kendinden bahset!
Nijerya’nın doğusunda küçük bir şehirde doğdum. Hayatımın ilk on yılında aile ve kilise merkezli muhafazakar bir yaşam tarzı yaşadım. Tüm öğretmenlerinin rahibe olduğu askeri tarzda bir Katolik okuluna gittim. İronik bir şekilde rahibeler acımasızdı ve düzeni şaplak yoluyla dayatıyordu. Okul dışında birçok düğünlerde çiçekçi olarak görev yaptım ve mahallede tropik meyveler toplayarak dolaştım.
Bir gün annem mucizevi bir şekilde Amerika’ya vize piyangosunu kazandı ve kendisine yeşil kart verildi. 2001 yılında ailem Los Angeles’a taşındı ve burada büyük bir kültür şoku yaşadım. 5.sınıftaki sınıf arkadaşlarımın erkek arkadaşları olmasına ve oje sürmelerine şaşırdım. Nijerya’daki okulumda oje sürmek en az 25 kırbaçla cezalandırılacak ciddi bir suçtu. 10 yaşında bir erkek arkadaşa sahip olmak düşünülemezdi.
Yeni sınıf arkadaşlarımla bağlantı kuramadım. Çoğu zaman ne hakkında konuştuklarını bilmiyordum. İlk Cadılar Bayramımda bir kız heyecanla bana şeker mi şaka mı yapacağımı sordu. ‘Ne hilesi?’ Diye sordum. Arkadaş edinemediğim için hızla depresyona girdim. Mükemmeliyetçi olmak ve övgü toplamak benim birincil başa çıkma mekanizmalarım haline geldi. İlkokul boyunca başımı öne eğdim ve en iyi öğrenci olmaya odaklandım. Bir gün mutluluğu bulacağımı umuyordum.
Genç bir yetişkin olarak hayat bana bazı terslikler yaptı. Üniversiteden sonra 200’den fazla işe başvurdum ve hepsi tarafından reddedildim. Sonunda bir iş bulduğumda üç hafta sonra işten çıkarıldım. Bir sonraki işim 4 hafta sürdü. Tamamen başarısız olduğumu hissederek şiddetli depresyona yenik düştüm. İşin güzel tarafı, bu deneyim beni değerlerimi yeniden düşünmeye zorladı. Övgü toplamaya ve insanları etkilemeye odaklanmayı bıraktım. Bunun yerine kişisel bakıma ve mutluluğa odaklanmaya başladım. Washington DC’de AmeriCorps gönüllüsü olarak bir yıl çalıştıktan sonra İngilizce öğretmek için sevgili İspanya’ya geri döndüm.
Sizi ilk kez yalnız seyahat etmeye iten şey neydi?
Eğitim konusunda katı olan ailem doktor olmamı istiyordu. Üniversiteye başladığımda tıbbın bana göre olmadığını anladım. Bunun yerine uluslararası ilişkiler okudum ve okulumun sunduğu seyahat programlarından faydalandım. Seyahat etmenin coşkusunu Çin’de yaptığım bir staj sırasında keşfettim. Çin Seddi’ne gittim ve tamamen şaşırdım. Çin’de siyah olduğum için neredeyse bir ünlü gibiydim. İnsanlar her gün beni işaret ediyor, bakıyor ve fotoğraf istiyorlardı. Aynı zamanda gurur verici ve sinir bozucuydu.
Çin’deki deneyimimin ardından seyahat etmeyi öncelik haline getirdim, İspanya’da yurt dışında eğitim aldım ve Amerika’yı keşfettim.
İlk kez 2015 yılında İngilizce öğretmek için İspanya’ya taşındığımda yalnız seyahat ettim. Macera tutkunu ve İspanya’ya dönme özlemi içinde, Madrid’e tek yön bir bilet ayırttım. Dünyayı görmek istiyordum ve artık insanları beklemek istemiyordum. Madrid’e vardığımda bir hafta içinde bir daire buldum ve yerleştim. Ana üssüm Madrid olduğundan, neredeyse bir yıl boyunca Avrupa’yı tek başıma gezdim.
Ailenizi yaşam tarzı seçiminize nasıl ikna ettiniz?
Ailem aslında şu anki yaşam tarzımı çok destekliyor. Amerika’da yaşamak, ailemin giderek geleneksel olmayan yaşam tarzlarına daha açık hale gelmesine neden oldu. Annem şu anda blogumu tanıtmak için Los Angeles’taki farklı Nijeryalı gruplara ulaşmama yardım ediyor. Günün sonunda gerçekten benim mutlu olmamı istiyor ve gerekirse ideolojiyi bir kenara bırakacak.
Sanırım ailemi yeni yoluma ikna etmemdeki en önemli faktör bir plan yapmaktı. Nijeryalılar belirsizlikten hoşlanmazlar, bu yüzden atmayı planladığım somut adımları ve sonuçlarını göstermek zorunda kaldım. Bir ton araştırma yaptım ve seyahat blogu yazma işiyle ilgili çeşitli kurslar aldım. İş seminerlerine katıldım. Son zamanlarda blogum için bir yol haritası geliştirmesi için bir işletme koçu tuttum. Bunları yapmak ciddi olduğum mesajını verdi. Bu, aileme blog yazmanın sıradan bir hobi olmadığı konusunda güvence verdi.
Hiç siyahi bir kadın olarak yalnız seyahat ederken herhangi bir zorlukla karşılaştınız mı?
Hırvatistan’ın Dubrovnik kentinde tek başıma seyahat ederken ‘koyu tenli kadınlardan’ hoşlandığını söyleyen orta yaşlı bir adam tarafından takip edildim. İki gün boyunca beni takip etti ve hatta pansiyonumun yanına geldi! Renkli bir kadın olarak çok fazla siyahi turist kabul etmeyen yerlere seyahat ederken dikkatli olmam gerekiyor. Oradaki insanlar yalnız olduğumu görürlerse beni egzotik bulup avlayabilirler.
Özellikle İspanya’da seyahat ederken birçok kez ırkçılığa maruz kaldım. Valensiya’daki bir tapas barda hizmet almam reddedildi. Garson bana pis bir bakış attı ve diğer insanlara hizmet etmeye devam etti. Bu tür deneyimler üzerinde fazla durmamaya çalışıyorum çünkü her yerde ön yargılı insanların olduğunu biliyorum. Bunun yerine beni bu yeri ziyaret etmeye iten şeyin yemek, sanat, güzel manzara veya başka şeyler olduğuna odaklanıyorum.
Seyahat deneyimlerim son derece olumluydu. Mesela Japonya’da kaybolmuş bir halde dolaşırken bir yabancı beni pansiyonuma kadar götürdü. Paris’te, makineyi nasıl çalıştıracağımı çözmeye çalışırken Danimarkalı bir adam bana tren bileti aldı. Düşmanlıktan çok nezaketle karşılaştım. Yalnız seyahat bana bunu gösterdi.
Yalnız seyahat etmek isteyen diğer siyahi kadınlara en iyi tavsiyeniz nedir?
Sadece yap! İlk seferinde korktum ama yalnız seyahat etmek hayatımı gerçekten değiştirdi. Kendime çok fazla güven geliştirdim. Neredeyse en büyük kaygılarım ve kendi kendimi sınırlayan inançlarım bir gecede yok oldu. O kadar güçlendim ki işimi bırakıp kendi işimi kurdum!
Yalnız seyahat etmek kendinizin daha güçlü bir versiyonu olmanıza yardımcı olabilir. Denemeden neler yapabileceğini bilemezsin. Yön bulma konusunda beceriksiz olduğumu düşünürdüm ama 22 gün boyunca Akdeniz’de yolumu buldum. Korkunun veya şüphenin sizi dünyayı görmekten alıkoymasına izin vermeyin.
Yalnız kadın gezginler için mükemmel olduğunu düşündüğünüz nerelerdeydiniz?
Galiçya, İspanya, yalnız kadın gezginler için mükemmel olan, küçümsenen bir yer. İspanya’nın kuzey kıyısında yer alan bölge, güzel plajlara, geniş çiçek tarlalarına ve şimdiye kadar yediğim en iyi deniz ürünlerine ev sahipliği yapıyor. Ünlü Camino de Santiago’nun son durağı olan Santiago de Compostela’da sadece deniz ürünlerine ayrılmış Rua Franco adında bir cadde bulunmaktadır. Deniz ürünleriyle ilgilenmiyorsanız, birçok başka İspanyol yemeği ve vejetaryen seçenek bulabilirsiniz. Ayrıca hemen uzaktaki A Coruna şehrinde bulunan Herkül Kulesi’ni de ziyaret edin. Rüzgar orada çok şiddetli, dikkatli olun. Arka planda kule ve çiçek tarlaları ile harika fotoğraflar çekebilirsiniz.
Seyahat etmeyi bir yaşam tarzı haline getirmek için aşmanız gereken engeller nelerdir?
Aşmak zorunda kaldığım en büyük engel Nijerya geleneğine karşı çıkmaktı. Nijeryalılar genellikle tıp, mühendislik, hukuk veya akademi alanlarında kariyer seçerler. Babam doktor, annem ise profesör. Ağabeyim de doktordur. Tıp eğitimi almam gerekiyordu ama bir dönem tıp öncesi eğitimden sonra bıraktım. Hekimliği bıraktıktan sonra bile ‘ciddi’ bir kariyer seçme baskısını hâlâ hissettim. Seyahat blogu yazmak çoğu insanın ciddi bir kariyer olarak değerlendireceği bir şey değildir. Çoğu insan seyahat blogcularının nasıl para kazanabileceğini anlamıyor. Blog yazmanın aslında geçerli bir kariyer seçeneği olduğuna ailemi ikna etmek zorunda kaldım. Sadece bu değil, aynı zamanda kendimi de ikna etmem gerekiyordu. Bu yolu takip etmek oldukça korkutucuydu ama ofiste 9 saat oturmak daha da korkutucu.
Buna ek olarak seyahatlerimi finanse etmek için yaratıcı olmam gerekiyordu. 3 günlük Budapeşte gezisine çıktım ve toplamda 186 euro ödedim. Bu seyahat yaşam tarzını karşılayabilmek için seyahat hackleme sanatında ustalaşmam gerekiyordu. Ayrıca diğer alanlardaki harcamaları da kısmak zorunda kaldım. Nijerya’daki ilkokulumda öğrendiğim disiplin gerektiriyor.
Be My Travel Muse size nasıl yardımcı oldu?
Yalnız Kadın Gezginler için Rehberi Alın!
Be My Travel Muse, yalnız seyahat etme konusunda şüphelerim olduğunda beni cesaretlendirdi. Diğer kadın yalnız gezginlerin hikayelerini okurdum ve kendimi daha rahat hissederdim. Onların birçok şüphesi ve korkusuyla bağlantı kurabiliyordum. Dünyayı görmek için aynı coşkuya sahip gezginlerden oluşan bir topluluk bulmak da harikaydı.
***
Vay, ne inanılmaz bir hikaye. Umarım Somto’nun yolculuğu kendinize inanmanız ve sizin için en iyi olanı yapmanız konusunda size ilham verir. Somto’nun seyahatleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için Y kuşağı siyahi kadınların yalnız seyahat özgürlüğünü deneyimlemesine yardımcı olmaya odaklanan Somto Seeks adlı bloguna göz atın.
Hikayeni bizimle paylaştığın için çok teşekkür ederim Somto!
Daha fazla istemek? Hikayesini okumak için her ismin üzerine tıklayın: Kenya’dan Wangechi, Hindistan’dan Archana ve yurtdışında pek de genç olmayan bir kadın olan Julie.